Οι πιο μισητοί άνθρωποι...

Η καθημερινότητα των ανθρώπων στην σύγχρονη Ελλάδα έχει την μέριμνα της διαβίωσης με ότι σημαίνει αυτό Από την εξασφάλιση της διατροφής, την πληρωμή των δαπανών για τις ανάγκες της επικοινωνίας, την παράταση της ημέρας μέσω του ηλεκτρισμού, τις δαπάνες για την μόρφωση των παιδιών ,την πληρωμή της κατοικίας και την εξασφάλιση της υγείας και βεβαίως την όποια επιπλέον "πολυτέλεια" νομίζει ο καθένας ότι μπορεί να προσφέρει στον ίδιο και την οικογένειά του.

Πως μεταφράζονται όλα αυτά τα πλέον απαραίτητα και ποιο το κόστος αυτών; Φυσικά με την καταβολή του χρηματικού αντικρίσματος που ορίζει το κράτος. Πόσο χρόνο πρέπει να επενδύσει κάποιος για την απόκτηση του χρήματος για την ανταλλαγή των προαναφερομένων. Εδώ λοιπόν είναι το ζητούμενο στην Ελλάδα του 2012 αν βεβαίως εξασφαλίζεται εργασία και αν οι δυνατότητες είναι εφικτές για την ισορροπία του δημιουργημένου συστήματος.

Πολύ φοβάμαι ότι κάποιοι που σχεδίασαν την κατανομή του πλούτου, την σχεδίασαν όχι με κριτήρια κοινωνικά και ηθικά αλλά με κριτήρια που διασφαλίζουν τον πλούτο στους λίγους και την φτώχεια αλλά και τα βάρη στους πολλούς. Κάτι το καινούργιο προσφέρει αυτή η σκέψη θα αναρωτηθείτε, όχι βέβαια αλλά καλό είναι να επαναλαμβάνουμε τα αυτονόητα από καιρό σε καιρό.

Αυτοί που σχεδίασαν την άνιση κατανομή δεν φύτρωσαν αλλά κάποιοι πλειοψηφικά τους έδωσαν την δυνατότητα να διαχειριστούν τις τύχες της χώρας με φροντίδα και περίσκεψη.

Αντ΄αυτού βεβαίως είδαμε να ανατρέπεται αδιάντροπα η ζωή εκατομμυρίων Ελλήνων και να καθυβρίζεται όλος αυτός ο λαός με χυδαιότητα και να αντιστρέφουν τις έννοιες με πρακτικές εγκληματικές.

Διερωτώμαι οι άνθρωποι που εμφανίζονται δημόσια και να πράττουν σε καθημερινή βάση τα χειρότερα, τι είδους μυαλά κουβαλάνε και πως νομίζουν ότι μπορούν να πολιτεύονται με τον τρόπο που εμφανίζουν τους χειρότερους εφιάλτες στην ζωή μας.

Με την αβεβαιότητα να κυριαρχεί σε όλα τα επίπεδα των στρωμάτων του λαού εκτός βεβαίως αυτών που με απίστευτες και σκανδαλώδεις πράξεις άρπαξαν τον πλούτο που ούτε τους ανήκε αλλά και ούτε θα τον αποκτούσαν ποτέ με τίμια εργασία.

Τους πολιτικούς βεβαίως που είχαν την ευθύνη για την σωστή λειτουργία του κράτους δικαίου να παραβιάζουν κάθε λογική και να οδηγούν μεγάλες μάζες στην απελπισία και την εξαθλίωση. Αυτοί που με τα έργα τους και την ανακόλουθη πολιτική τους έχουν γίνει οι πιο μισητοί άνθρωποι στα μάτια της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού τα τελευταία 40 χρόνια. Φυσικά υπήρξαν δύσκολα χρόνια για τον λαό μας αλλά την επιταχυνόμενη απαξίωση των πάντων είναι η αλήθεια ότι δεν έχει προηγούμενο.

Πάντως φως στο τούνελ δεν φαίνεται να είναι ορατό για τα επόμενα χρόνια αυτού του τόπου.