Ή το κορμί και η θυσία ή τίποτα... από τον Paolo Barnard.

Ένα από τα τελευταία άρθρα - κάλεσμα, συνταρακτικό, βαθειά πολιτικό, φως στο τούνελ, του Ιταλού Δημοσιογράφου, Συγγραφέα, Πολιτικού Αναλυτή και Συντρόφου PAOLO BARNARD, που καλεί τους Ιταλούς Πολίτες και όχι μόνο στην Σύνοδο - Συνάντηση που θα γίνει στην Ιταλία από 24-26 Φλεβάρη σε περιοχή που σύντομα θα ανακοινωθεί...

ΖΗΤΩ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ... ΖΗΤΩΣΑΝ ΟΙ ΑΓΩΝΙΖΟΜΕΝΕΣ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΕΣ...

Ακούστε καλά.

Εγώ και οι συνεργάτες μου, προσπαθούμε να οργανώσουμε μια απελπισμένη άμυνα για τη δημοκρατία και την οικονομική επιβίωση αυτής της Χώρας.

Αυτή δεν είναι μια V-day. Δεν είναι ένα σκουπίδι του Internet. Δεν είναι μια κροκοδείλια υστερία για να γαργαλίσουμε τα «σικάτα κόκκινα ριζοσπαστικά σαλόνια». Δεν είμαστε διάσημοι του αντισυστήματος που αυνανιζόμαστε.

Εμείς εδώ αγωνιζόμαστε για τις οικογένειες των χωρών της ραχοκοκαλιάς των απένινων, των βιομηχανικών περιοχών του βορρά, του στοχοποιημένου νότου.
Παλεύουμε για την επόμενη δόση της Εφορίας που θα πληρώσουμε, για την έλλειψη δανεισμού στις εταιρίες από 8 έως 30 εργαζόμενους, για τις εργαζόμενες μητέρες χωρίς παιδικούς σταθμούς, για τις γυναίκες με σύνταξη των 500 ευρώ, για τους πτυχιούχους που ελπίζουν σε μια θέση στο «γκριλ» του Fini ή στο πρόγραμμα εργασίας (τα δικά μας περίφημα stage) της (εταιρίας) Parmafiere,
για όσους δεν έχουν πια σιδηροδρομικά δρομολόγια στην Puglia (Απουλία στην Νότια Ιταλία), για εκείνον που δεν έχει 28 ευρώ για μια εξέταση αίματος, για όποιον δεν έχει πάρει μισθό εδώ και 3 μήνες, για τους απελπισμένους εργοδότες δεκάδων και χιλιάδων επιχειρήσεων.

Εμείς γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει πια Δημοκρατία στην Ιταλία και ότι είμαστε κρέας στο τσιγκέλι του χασάπη, για το χρέος 2 ή 3 χιλιάδων πολύδισεκατομμυριούχων επενδυτών.

Ξέρουμε ότι μέσα σε ένα ή δύο χρόνια, θα χυθεί αίμα στους δρόμους της Ιταλίας, θα πεθάνουν διαδηλωτές και αστυνομικοί και πολιτικοί. Δεν υπήρξε ποτέ περίοδος πιο επικίνδυνα βαρύνουσα από το 1948 μέχρι σήμερα.

Οι εξεγέρσεις στην τυραννία, είτε στην εποχή των Βασιλιάδων είτε σήμερα των Αγορών, κοστίζουν πάντα σε: ανθρώπους και μέσα.
Οφείλουμε λοιπόν να διαθέσουμε τους εαυτούς μας και όλες τις δυνατότητες μας.

Τα πενήντα χρόνια Εμπορικής Ύπαρξης και Επικοινωνιακής Κουλτούρας καθώς και τα 20 χρόνια Internet, συρρίκνωσαν ολόκληρους λαούς σε μια μάζα διεστραμμένων αμοιβάδων που κάνουν πολιτικές μαλακίες και τζάμπα επαναστάσεις γιατί κάνοντας ένα κλικ με το μόριο μου ρισκάρω μόνο αυτό. Με κουράζει ? Μα άντε από κει ! Θα βάλετε κανένα φράγκο ? Ούτε λόγος να γίνεται, το να κλικάρεις στο ποντίκι είναι δωρεάν. Πρέπει να μετακινηθώ από το σπίτι ?? Εεεε, μα πώς να το κάνω ??? Δεεν μπορώωωω!!! Πρέπει να σηκώσω τον κώλο μου από την καρέκλα και να κάνω μια καλή πράξη ?! Μπου, μα δεν μπορώ να κάνω ένα streaming? Και αν σου δώσω 10 ευρώ ? Θα μπορούσες να πας ?

Άκουσε μάζα αυνανιζόμενων σφουγγαρόπανων και επαναστατών με τον κώλο των άλλων, μάζα υποκριτών, που θα σας άξιζε να σας φτύσουν στη μούρη οι νεκροί από τα βασανιστήρια δεκαοχτάχρονοι τότε παρτιζάνοι, μόλις εξήντα χρόνια πριν…

Εμείς θα κάνουμε αυτή τη «Σύνοδο - συνάντηση» και όποιος κρίνει ότι το μέλλον ολόκληρης της χώρας αξίζει 40 ευρώ, μια μέρα άδειας από την εργασία του, ένα ταξίδι με το τρένο, και μια οικονομική θυσία, θα είναι εκεί. Και όποιος θα είναι εκεί θα καταλάβει αυτό που κανείς δεν του έχει πει μέχρι τώρα και θα δημιουργηθούν πραγματικές ομάδες δράσης, με αυτογνωσία και αγωνιστική ετοιμότητα.

Οι άλλοι δεν θα έχουν τίποτα, δεν θα υπάρξει καμία δημοσίευση από την «Σύνοδο - συνάντηση» στο Internet, τίποτα σε streaming, τίποτα δωρεάν, τίποτα σε video, ούτε σούπα – παπάρα φτιαγμένη για τους απύθμενους κώλους των επανάστασεων online. Για σας σκασίλα μου, αυτή η ομάδα σας λέει να πάτε να χαθείτε, δεν είναι μόνο μια ευκαιρία αλλά είναι μια ζωτική ανάγκη. Τέλος ανακοινωθέντος.