Το ποδήλατο της φωτογραφίας δεν είναι κάποιο concept bike που κατασκευάστηκε για εκθέσεις. Ούτε κάποιο μοντέλο που μόλις κυκλοφόρησε στην αγορά και το οποίο ίσως αποκτήσετε. Αν σας αρέσει αυτό που βλέπετε, αρχίστε από τώρα να ψάχνετε στο eBay, γιατί το Monolith του 1992 είναι αρκετά δυσεύρετο!
Ο ειδικός τύπος είχε ξετρελαθεί με τον «Μονόλιθο», ήταν το απόλυτο ποδήλατο βουνού: Λειτουργική εμπρός/πίσω ανάρτηση με.... διαδρομή 4.5 και 7cm αντίστοιχα, άκαμπτο πλαίσιο μαγνησίου με χυτά τμήματα, λογική τιμή (η βασική του έκδοση πωλούταν φθηνότερα από κάποια ακριβά hardtails της εποχής) και απόλυτα αποδεκτό βάρος στα 11.4Kg για την κορυφαία έκδοση και περίπου ένα κιλό παραπάνω για τα πιο προσιτά Monoliths με μεσαίας κατηγορίας εξοπλισμό και λιγότερο μαγνήσιο/περισσότερο αλουμίνιο.
Αφού ήταν τόσο καλό ποδήλατο, γιατί δε γέμισε ο κόσμος; Το ισοδύναμο του στην αυτοκίνηση θα ήταν αν υπήρχε έκδοση της Porsche Cayman που στοίχιζε ελαφρώς λιγότερο από το VW Golf GTI -απλά θα την αγόραζαν όλοι, σωστά; Δυστυχώς ή ευτυχώς, η αγορά του ποδηλάτου λειτουργεί διαφορετικά και έχει πολλές ιδιαιτερότητες. Ο Spencer Owyang, δημιουργός του Monolith σκεφτόταν πολύ μπροστά από την εποχή του -όχι μόνο σχεδίασε το πιο φουτουριστικό ποδήλατο που κυκλοφόρησε μέχρι τότε, αλλά δημιούργησε και τα ρομπότ-μοντέλα που εμφανίστηκαν στην ταινία επιστημονικής φαντασίας Robocop 2 (1990), ιδιότητα που τελικά αποδείχτηκε ότι αποτέλεσε τη βασικότερη τροχοπέδη για το δημιούργημα του:
Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, το κοινό της ορεινής ποδηλασίας δεν είχε αποδεχτεί καλά-καλά το πιρούνι ανάρτησης, και στη συντριπτική τους πλειοψηφεία τα mountain bikes ήταν «ξερά»! Που πας κύριε Spencer μας με το διαστημόπλοιο σου; Εδώ ο Albert Iten κέρδισε παγκόσμιο πρωτάθλημα downhill το 1991 πάνω σε hardtail με 4cm διαδρομή ανάρτησης, εσύ τι προσπαθείς να μας αποδείξεις; Ποδήλατο ίσον δύο τρίγωνα φτιαγμένα από εννιά σωλήνες -τέλος!
Δυστυχώς, και παρά τους διθυράμβους που δημοσιεύονταν στα περιοδικά, το Monolith ποτέ δεν έπιασε και τελικά σταμάτησε να παράγεται. Ο Spencer Owyang αργότερα εργάστηκε στη Specialized, ασχολούμενος με την επανασχεδίαση του FSR. Κάθε δείγμα της δουλειάς του θεωρείται καινοτόμο και επαναστατικό, και παρόλο που το «διαστημικό» του ποδήλατο πλήρους ανάρτησης δεν έγινε ευρέως αποδεκτό, άνοιξε το δρόμο για μεταγενέστερες προσπάθειες άλλων τολμηρών…
Ο ειδικός τύπος είχε ξετρελαθεί με τον «Μονόλιθο», ήταν το απόλυτο ποδήλατο βουνού: Λειτουργική εμπρός/πίσω ανάρτηση με.... διαδρομή 4.5 και 7cm αντίστοιχα, άκαμπτο πλαίσιο μαγνησίου με χυτά τμήματα, λογική τιμή (η βασική του έκδοση πωλούταν φθηνότερα από κάποια ακριβά hardtails της εποχής) και απόλυτα αποδεκτό βάρος στα 11.4Kg για την κορυφαία έκδοση και περίπου ένα κιλό παραπάνω για τα πιο προσιτά Monoliths με μεσαίας κατηγορίας εξοπλισμό και λιγότερο μαγνήσιο/περισσότερο αλουμίνιο.
Αφού ήταν τόσο καλό ποδήλατο, γιατί δε γέμισε ο κόσμος; Το ισοδύναμο του στην αυτοκίνηση θα ήταν αν υπήρχε έκδοση της Porsche Cayman που στοίχιζε ελαφρώς λιγότερο από το VW Golf GTI -απλά θα την αγόραζαν όλοι, σωστά; Δυστυχώς ή ευτυχώς, η αγορά του ποδηλάτου λειτουργεί διαφορετικά και έχει πολλές ιδιαιτερότητες. Ο Spencer Owyang, δημιουργός του Monolith σκεφτόταν πολύ μπροστά από την εποχή του -όχι μόνο σχεδίασε το πιο φουτουριστικό ποδήλατο που κυκλοφόρησε μέχρι τότε, αλλά δημιούργησε και τα ρομπότ-μοντέλα που εμφανίστηκαν στην ταινία επιστημονικής φαντασίας Robocop 2 (1990), ιδιότητα που τελικά αποδείχτηκε ότι αποτέλεσε τη βασικότερη τροχοπέδη για το δημιούργημα του:
Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, το κοινό της ορεινής ποδηλασίας δεν είχε αποδεχτεί καλά-καλά το πιρούνι ανάρτησης, και στη συντριπτική τους πλειοψηφεία τα mountain bikes ήταν «ξερά»! Που πας κύριε Spencer μας με το διαστημόπλοιο σου; Εδώ ο Albert Iten κέρδισε παγκόσμιο πρωτάθλημα downhill το 1991 πάνω σε hardtail με 4cm διαδρομή ανάρτησης, εσύ τι προσπαθείς να μας αποδείξεις; Ποδήλατο ίσον δύο τρίγωνα φτιαγμένα από εννιά σωλήνες -τέλος!
Δυστυχώς, και παρά τους διθυράμβους που δημοσιεύονταν στα περιοδικά, το Monolith ποτέ δεν έπιασε και τελικά σταμάτησε να παράγεται. Ο Spencer Owyang αργότερα εργάστηκε στη Specialized, ασχολούμενος με την επανασχεδίαση του FSR. Κάθε δείγμα της δουλειάς του θεωρείται καινοτόμο και επαναστατικό, και παρόλο που το «διαστημικό» του ποδήλατο πλήρους ανάρτησης δεν έγινε ευρέως αποδεκτό, άνοιξε το δρόμο για μεταγενέστερες προσπάθειες άλλων τολμηρών…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου