Το σχέδιο τριχοτόμησης της Τουρκίας!

Του Λάζαρος Ελευθεριάδης

Η περιοχή του Αιγαίου και της Ν.Α. Μεσογείου θα αποτελούν για τα επόμενα πενήντα χρόνια, πεδία συγκέντρωσης ενδιαφέροντος απ’ όλες τις Μεγάλες Δυνάμεις του πλανήτη

Η συνάντηση Μέρκελ-Σαρκοζί, την προηγούμενη εβδομάδα, δρομολόγησε την επανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών, και βέβαια ο «πόνος» τους ήταν και είναι, να στηρίξουν τις Τράπεζες των χωρών τους, με κόστος το οποίο θα πληρώσει ο Ευρωπαίος πολίτης και όχι οι προυπολογισμοί των χωρών τους.

Ανεβλήθη η λήψη απόφασης λόγω του ότι διαφωνούν, στο ποιος θα πληρώσει το «μάρμαρο», οι πολίτες, μέσω των κρατικών ενισχύσεων, που σημαίνει επιβάρυνση των κρατικών προϋπολογισμών (Γαλλίας-Γερμανίας),

με ότι αυτό συνεπάγεται, ή το Ευρωπαϊκό Ταμείο (EFSF), δηλ. όλα τα κράτη μέλη της Ευρώπης;
Επειδή κατά την γνώμη μου, αυτήν την χρονική περίοδο συντελείται «κοσμογονία», σε ότι αφορά, ανακατανομές, στοχευμένων διεθνών συμφερόντων, γεωπολιτικών ισορροπιών, και εκδηλώνονται σχεδιασμοί, αποτελέσματα πολυετούς μελέτης και μεθόδευσης, με άμεση επίπτωση στην περιοχή μας, εκτιμώ ότι η περιοχή του Αιγαίου και της Ν.Α Μεσογείου θα αποτελούν για τα επόμενα πενήντα χρόνια, πεδία συγκέντρωσης ενδιαφέροντος απ’όλες τις Μεγάλες Δυνάμεις του πλανήτη.

Και αυτήν την περίοδο, με την οικονομική κρίση μέσα στην καρδιά της Ευρώπης, οι Μέρκελ-Σαρκοζί συμπεριφέρονται ως λογιστές-υπάλληλοι των μεγάλων τραπεζών, προσπαθώντας και αναλώνοντας τις συναντήσεις τους σε λογιστικές αλχημείες είς βάρος των Ευρωπαίων πολιτών, με στόχο την διαφύλαξη των συμφερόντων των Ευρωπαικών Τραπεζών.

Το ιστορικό αυτής της εξέλιξης της «κοσμογονίας», (παρότι προσπάθησαν, τον σχεδιασμό, και την υλοποίηση, αυτού του project), αποκαλύπτει και αιτιολογεί κινήσεις στρατηγικού σχεδιασμού και τακτικής, με στόχο τον έλεγχο της περιοχής.
Συνάγεται αβίαστα το συμπέρασμα ότι αυστηρά επιτηρείτο η περιοχή με εφαρμογή της συστηματικής και μεθοδικής ανάλυσης και σύνθεσης των συνθηκών που επικρατούν και επικρατούσαν, με απόλυτο έλεγχο των τυχόν εξελίξεων στην υπό εξέταση περιοχή.

Το πετρέλαιο, ο ενεργειακός αυτός πολτός. Το έλαιο της πέτρας.

Με αυτό τον όμοιο λεκτικό προσδιορισμό ονομάστηκε το πετρέλαιο από την Ελλάδα ως την Κίνα, γιατί έμοιαζε με λάδι που έβγαινε από πέτρες.
Όταν τα νερά του Ατλαντικού άρχισαν να εισρέουν στη Μεσόγειο (και στη Μεσοποταμία) από το λιώσιμο των παγετώνων, η Μεσόγειος πρέπει να ήταν χώρα μικρών θαλασσών, αρχέγονων λιμνών με υδροχαρή πανίδα και χλωρίδα.
Εκεί ζούσαν, ζώα μαμούθ ελέφαντες και άλλα πολλά είδη ζώων, πριν πάρει κλίση η Αφρική και βουλιάξει η Ατλαντίδα (από την επιβάρυνση εκ των νερών της Ατλαντικής λεκάνης) και τα όποια γεωλογικά στοιχεία επακολούθησαν.
Όλα αυτά έγιναν πολύ πριν εκραγεί το ηφαίστειο του Αιγαίου, η Θήρα, πριν σβήσει το Σινά, πριν απενεργοποιηθεί η Νίσυρος.
Αυτό όμως που έχει σημασία είναι πως κάποτε, οι όποιοι άνθρωποι εκεί, πήγαιναν από τον ένα τόπο στον άλλο σχεδόν με τα πόδια. Η Μεσόγειος - Αιγαίο, η χώρα των αρχέγονων «χιλίων λιμνών» έγινε η γνωστή θάλασσα όταν γέμισε από το Γιβραλτάρ με νερά, μάλλον κατά περιόδους, γενόμενη στο Βορειο-Ανατολικό και πιο ψηλό άκρο της χώρα για κατσίκες, που επιβίωναν στις κορυφέςτων Αιγαίων βουνών που έγιναν νησιά.
Τα ζώα αυτά που υπάρχουν ακόμα και σήμερα ως αγριοκάτσικα του Αιγαίου ή κρι(άρι)-κρι, πίνοντας μέχρι και αλμυρό νερό για να επιβιώσουν, οι άνθρωποι ορθά τα όρισαν ως σύμβολο ζωής, δίνοντας στο μπλε-σχηματισμένο πέλαγος το όνομά τους: Αιγαίο, τόπος Αιγών.
Στην περίπτωση του Αιγαίου, τα πετρώματα αυτά άρχισαν να σχηματίζονται πριν 150 εκατομμύρια χρόνια, όταν στη θέση της Ελλάδος υπήρχε θάλασσα. Σταδιακά, μέχρι πριν 13 εκατομμύρια χρόνια, αναδύθηκε η Αιγαϊδα, μια τεράστια χερσόνησος που ένωνε την Ελλάδα με τη Μικρά Ασία. Πριν από 5 εκατ χρόνια, λόγω των τεκτονικών ανακατατάξεων, η Μεσόγειος χώρισε τη γη στα δύο.Ως Μεσόγειος είναι γνωστή από τα αρχαιότατα χρόνια μεγάλη κλειστή θάλασσα, που βρίσκεται ανάμεσα σε τρεις ηπείρους την Ευρώπη,την Ασία και την Αφρική. Στα δυτικά συνδέεται με τον Ατλαντικό Ωκεανό, δια του πορθμού του Γιβραλτάρ και στα ανατολικά με την Ερυθρά θάλασσα δια της διώρυγας του Σουέζ.
Ο 16ος και 17ος αιώνας βρίσκει τη θάλασσα αυτή να ονομάζεται:Λευκή θάλασσα, ή θάλασσα των Ελλήνων (έτσι την ονόμαζαν και οι Τούρκοι σε αντιδιαστολή με τη Μαύρη θάλασσα).
Η πατρότητα του ελληνικού όρου «Μεσόγειος» οφείλεται στον γεωγράφο - επίσκοπο Αθηνών Μελέτιο (Γεωγραφία παλαιά και Νέα, Α 80 - 1707) με τον επιπρόσθετο χαρακτηρισμό ως «δεύτερο κόλπο του ωκεανού», εννοώντας ως πρώτο τον Βισκαϊκό.