Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν το 1999 στο Μπασκίρ μία μεγάλη πλάκα, ηλικίας 120 εκατομμύριων ετών, με τον ανάγλυφο χάρτη της περιοχής των Ουραλίων.
Ο χάρτης περιέχει πολλά έργα: ένα σύστημα καναλιών με μήκος περίπου 12.000 χιλιόμετρα, υδατοφράκτες, ισχυρά φράγματα, πολυγωνικές περιοχές με άγνωστη χρησιμότητα και πολυάριθμες επιγραφές με ιερογλυφικά.
Η πέτρα αποτελείται από τρία στρώματα. Το πρώτο είναι από σκληρό δολομίτη με πάχος 14 εκατοστά. Το δεύτερο είναι και το πιο ενδιαφέρον. Αποτελείται από «Διοψιδία ύαλο». Πρόκειται για ορυκτό γυαλί που παράγεται με πίεση και υψηλή θερμοκρασία ανάμεσα στα πετρώματα. Σε αυτό το στρώμα είναι χαραγμένος ο χάρτης.
Το τρίτο στρώμα έχει 2 χιλιοστά πάχος και είναι φτιαγμένο από πορσελάνη(!) που προστατεύει την επιφάνεια από την φθορά.
Η επιφάνεια του χάρτη δεν έχει κατασκευαστεί με σφυρί και καλέμι. Είναι απλά αδύνατο να συμβεί κάτι τέτοιο. Είναι οφθαλμοφανές ότι η πέτρα έχει υποστεί επεξεργασία από μηχανήματα. Οι φωτογραφίες ακτίνων X επιβεβαίωσαν ότι η πλάκα ήταν τεχνητής προέλευσης και έχει γίνει με εργαλεία ακρίβειας.
Τα ιερογλυφικά κείμενα δεν είχαν σχέση με τα κινεζικά και ο ειδικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το είδος της πορσελάνης, που καλύπτει την πλάκα, δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ στην Κίνα.
Στον χάρτη υπήρχε ένα γιγαντιαίο αρδευτικό σύστημα: εκτός από τους ποταμούς, υπάρχουν δύο συστήματα καναλιών με πλάτος 500 μέτρα, 12 φράγματα από 300 μέχρι 500 μέτρα φαρδιά και μήκος περίπου 10 χιλιόμετρα. Για να δημιουργήσει κανείς τέτοιες κατασκευές θα πρέπει να μετακινήσει τουλάχιστον 4 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα χώματος! Σύμφωνα δε με τον χάρτη, ο ποταμός Μπέλαγια έχει τεχνητή κοίτη.
Οι επιστήμονες κατέληξαν σε δύο ηλικίες, 500 εκατομμύρια έτη η πρώτη και προτίμησαν την δεύτερη 120 εκατομμύρια έτη.
Οι Αμερικανοί εξέτασαν επίσης τον χάρτη, στο κέντρο ιστορικής χαρτογραφίας στο Ουισκόνσιν των ΗΠΑ. Σύμφωνα με δηλώσεις τους τέτοιος τρισδιάστατος χάρτης θα μπορούσε να κατασκευαστεί μόνο με αεροδιαστημική τεχνολογία. Επιπλέον, τώρα στις ΗΠΑ, δουλεύουν στην δημιουργία ενός παγκόσμιου τρισδιάστατου χάρτη παρόμοιου με αυτόν! Για την κατασκευή απαιτούνται υπερ-υπολογιστές και έρευνα από δορυφόρο!
Οι ερευνητές που ανακάλυψαν τον χάρτη έδωσαν στον κατασκευαστή του το όνομα «Ο Δημιουργός»!
Κάποιος ανεπτυγμένος πολιτισμός υπήρξε και ήταν υπεύθυνος για την κατασκευή του χάρτη.
Τώρα οι ερευνητές είναι βέβαιοι ότι υπάρχουν περίπου άλλα 348 κομμάτια όπως αυτό. Από δείγματα χώματος που πήραν, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο χάρτης ήταν κάποτε τοποθετημένος πάνω στο όρος Σοκολίναγια. Όμως οι παγετώνες που ακολούθησαν έσπασαν την πλάκα και την διασκόρπισαν στην περιοχή. Θεωρητικά θα πρέπει να έχει μία επιφάνεια περίπου 500 τετραγωνικά μέτρα!
Ο χάρτης αυτός προκαλεί σοβαρά και αναπάντητα ερωτήματα:
-Ποιος ήταν ο κατασκευαστής, αφού εκείνη την εποχή υπήρχαν μόνο δεινόσαυροι;
-Πως μπορεί να υπάρχει διαστημική τεχνολογία πριν 150 εκατομμύρια χρόνια;
-Σε τι χρησιμεύει ένας πέτρινος χάρτης σε ανθρώπους που έχουν διαστημόπλοια;
-Γιατί έγινε τόσος κόπος για έναν χάρτη που ήξεραν ότι δεν θα χρησιμοποιηθεί;
-Ο χάρτης κατασκευάστηκε για να τον χρησιμοποιήσουν οι ίδιοι, σαν «σημάδι» για κάποιους άλλους ή σαν μήνυμα για τους μεταγενέστερους πολιτισμούς;
Ο χάρτης περιέχει πολλά έργα: ένα σύστημα καναλιών με μήκος περίπου 12.000 χιλιόμετρα, υδατοφράκτες, ισχυρά φράγματα, πολυγωνικές περιοχές με άγνωστη χρησιμότητα και πολυάριθμες επιγραφές με ιερογλυφικά.
Η πέτρα αποτελείται από τρία στρώματα. Το πρώτο είναι από σκληρό δολομίτη με πάχος 14 εκατοστά. Το δεύτερο είναι και το πιο ενδιαφέρον. Αποτελείται από «Διοψιδία ύαλο». Πρόκειται για ορυκτό γυαλί που παράγεται με πίεση και υψηλή θερμοκρασία ανάμεσα στα πετρώματα. Σε αυτό το στρώμα είναι χαραγμένος ο χάρτης.
Το τρίτο στρώμα έχει 2 χιλιοστά πάχος και είναι φτιαγμένο από πορσελάνη(!) που προστατεύει την επιφάνεια από την φθορά.
Η επιφάνεια του χάρτη δεν έχει κατασκευαστεί με σφυρί και καλέμι. Είναι απλά αδύνατο να συμβεί κάτι τέτοιο. Είναι οφθαλμοφανές ότι η πέτρα έχει υποστεί επεξεργασία από μηχανήματα. Οι φωτογραφίες ακτίνων X επιβεβαίωσαν ότι η πλάκα ήταν τεχνητής προέλευσης και έχει γίνει με εργαλεία ακρίβειας.
Τα ιερογλυφικά κείμενα δεν είχαν σχέση με τα κινεζικά και ο ειδικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το είδος της πορσελάνης, που καλύπτει την πλάκα, δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ στην Κίνα.
Στον χάρτη υπήρχε ένα γιγαντιαίο αρδευτικό σύστημα: εκτός από τους ποταμούς, υπάρχουν δύο συστήματα καναλιών με πλάτος 500 μέτρα, 12 φράγματα από 300 μέχρι 500 μέτρα φαρδιά και μήκος περίπου 10 χιλιόμετρα. Για να δημιουργήσει κανείς τέτοιες κατασκευές θα πρέπει να μετακινήσει τουλάχιστον 4 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα χώματος! Σύμφωνα δε με τον χάρτη, ο ποταμός Μπέλαγια έχει τεχνητή κοίτη.
Οι επιστήμονες κατέληξαν σε δύο ηλικίες, 500 εκατομμύρια έτη η πρώτη και προτίμησαν την δεύτερη 120 εκατομμύρια έτη.
Οι Αμερικανοί εξέτασαν επίσης τον χάρτη, στο κέντρο ιστορικής χαρτογραφίας στο Ουισκόνσιν των ΗΠΑ. Σύμφωνα με δηλώσεις τους τέτοιος τρισδιάστατος χάρτης θα μπορούσε να κατασκευαστεί μόνο με αεροδιαστημική τεχνολογία. Επιπλέον, τώρα στις ΗΠΑ, δουλεύουν στην δημιουργία ενός παγκόσμιου τρισδιάστατου χάρτη παρόμοιου με αυτόν! Για την κατασκευή απαιτούνται υπερ-υπολογιστές και έρευνα από δορυφόρο!
Οι ερευνητές που ανακάλυψαν τον χάρτη έδωσαν στον κατασκευαστή του το όνομα «Ο Δημιουργός»!
Κάποιος ανεπτυγμένος πολιτισμός υπήρξε και ήταν υπεύθυνος για την κατασκευή του χάρτη.
Τώρα οι ερευνητές είναι βέβαιοι ότι υπάρχουν περίπου άλλα 348 κομμάτια όπως αυτό. Από δείγματα χώματος που πήραν, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο χάρτης ήταν κάποτε τοποθετημένος πάνω στο όρος Σοκολίναγια. Όμως οι παγετώνες που ακολούθησαν έσπασαν την πλάκα και την διασκόρπισαν στην περιοχή. Θεωρητικά θα πρέπει να έχει μία επιφάνεια περίπου 500 τετραγωνικά μέτρα!
Ο χάρτης αυτός προκαλεί σοβαρά και αναπάντητα ερωτήματα:
-Ποιος ήταν ο κατασκευαστής, αφού εκείνη την εποχή υπήρχαν μόνο δεινόσαυροι;
-Πως μπορεί να υπάρχει διαστημική τεχνολογία πριν 150 εκατομμύρια χρόνια;
-Σε τι χρησιμεύει ένας πέτρινος χάρτης σε ανθρώπους που έχουν διαστημόπλοια;
-Γιατί έγινε τόσος κόπος για έναν χάρτη που ήξεραν ότι δεν θα χρησιμοποιηθεί;
-Ο χάρτης κατασκευάστηκε για να τον χρησιμοποιήσουν οι ίδιοι, σαν «σημάδι» για κάποιους άλλους ή σαν μήνυμα για τους μεταγενέστερους πολιτισμούς;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου