Σπηλιά του Νταβέλη: Ένα διαχρονικό μυστήριο!

Παράξενα φώτα, σκιές, φωνές, έντονο μαγνητικό πεδίο είναι κάποια απ’τα περιστατικά που έχουν καταγραφεί ή ειπωθεί για τη ‘Σπηλιά του Νταβέλη’ στην Πεντέλη, το μυστήριο όμως παραμένει και κανείς μέχρι και σήμερα δεν γνωρίζει τι ακριβώς συμβαίνει στο συγκεκριμένο μέρος.
Το σπήλαιο
Στη νοτιοδυτική πλευρά του βουνού, βρίσκεται η «Σπηλιά του Νταβέλη». Το σπήλαιο αυτό, πριν ονομαστεί έτσι, ονομαζόταν «Σπήλαιο των Αμώμων», δηλαδή των αγνών και αναμάρτητων, γιατί μόνο αυτοί μπορούσαν να εισέλθουν εκεί. Τώρα, για ποιο λόγο είχε αυτή την περίεργη ονομασία, είναι άγνωστο και περίεργο.
Φημολογείται ότι ο περιβόητος λήσταρχος Νταβέλης στα μέσα του περασμένου αιώνα είχε ανακαλύψει υπόγεια περάσματα στη σπηλιά, που οδηγούσαν στην Αθήνα, αλλά και άλλες δυνάμεις, φυσικές και μη, που τον βοηθούσαν στους σκοπούς του.
Το σπήλαιο έχει διαστάσεις περίπου 45×62 μέτρα και εξερευνήθηκε για πρώτη φορά από το ζεύγος Πετρόχειλου το 1935. Όπως διαβεβαιώνουν οι μελετητές δεν βρήκαν καμία στοά που να οδηγεί προς την Αθήνα. Πάντως αντίθετα με τα παραπάνω, η θεωρία της «κούφιας Γης» επιβεβαιώνεται μέρα με τη μέρα και από τον μετροπόντικα που συνέχεια έπεφτε σε κενά κάτω από το έδαφος και σε αρχαιολογικούς χώρους.

Έχει παρατηρηθεί να υπάρχουν κάποια δεδομένη στιγμή στη σπηλιά του Νταβέλη ορισμένα περάσματα που οδηγούν στα ενδότερα του βουνού και λίγο αργότερα να είναι σα να μην υπήρξαν ποτέ.
Παράξενα γεγονότα
Η ιστορία της ‘σπηλιάς του Νταβέλη’, πρωτοήρθε στο κοινό προς το τέλος της δεκαετίας του 60 ή στης αρχές της δεκαετίας του 70. Μέσα στο σπήλαιο, υπάρχουν μεγάλες ανωμαλίες στο μαγνητικό πεδίο και μια ισχυρή μυρωδιά από όζον στην είσοδο.
Σε κάποια σημεία κοντά στην σπηλιά του Νταβέλη το ποσοστό της ραδιενέργειας σε έδαφος και αέρα είναι ελαφρώς ανεβασμένο σε σχέση με το κανονικό ποσοστό, ενώ στην ίδια συγκεκριμένη περιοχή, φημολογείται ότι αν περιφέρει κάποιος μία λάμπα φθορίου υπάρχουν καλές πιθανότητες να ανάψει μόνη της! Επίσης υπάρχουν μαρτυρίες περαστικών για μυστηριώδεις τοπικούς στροβίλους διαμέτρου ενός μέτρου (κόκκινου, συνήθως, χρώματος), οι οποίοι δεν δικαιολογούνται αφού συμβαίνουν ακόμα και καλοκαιρινές μέρες, ενώ εκατό μέτρα πιο πέρα υπάρχει πλήρης άπνοια.
Αρκετοί άνθρωποι στην περιοχή υποστήριξαν ότι τα βράδια έβλεπαν παράξενα κινούμενα φώτα να μπαινοβγαίνουν στη σπηλιά. Άλλοι, επίσης, είπαν ότι είδαν UFO, που πετούσαν διαρκώς πάνω από την Πεντέλη, προκαλώντας ανάμεικτες απορίες. Η σπηλιά της Πεντέλης περνούσε πλέον στη σφαίρα του μυστηρίου και του παραδόξου. Ένα από τα πιο πολυσυζητημένα βιβλία ήταν «Το Αίνιγμα της Πεντέλης» του Γιώργου Μπαλανού. Η προσωπική έρευνα του συγγραφέα στη σπηλιά του Νταβέλη κράτησε πάνω από δέκα χρόνια.

Σύμφωνα με το έργο του Μπαλάνου, ανεξήγητα περιστατικά σημάδεψαν την πορεία της εξερεύνησης. Π.χ. φωτογραφίες που τραβήχτηκαν μέσα στη σπηλιά, όταν εμφανιζόταν το φιλμ, έδειχναν παράξενα φώτα, ανεμόσκαλες, σκιές κ.λπ. χωρίς να υπήρχαν στην πραγματικότητα. Επίσης, σύγχυση και απώλεια μνήμης παρατηρήθηκε ανάμεσα στους συνεργάτες του συγγραφέα. «Η σπηλιά ήταν μια τεράστια αίθουσα», γράφει ο Μπαλάνου, «σε σχήμα νεφρού, με πολύ μεγάλη είσοδο, απ’ όπου το φως της μέρας φώτιζε σχεδόν τη μισή της έκταση. Από τη μεγάλη αίθουσα ξεκινούσαν διάφορα μικρά ή μεγάλα τούνελ, που πήγαιναν άγνωστο πού, είχαμε βέβαια ακούσει τις πιο απίθανες ιστορίες.»