Το Κίνημα των Βολεμένων Ελλήνων...

Πρόκειται για το μοναδικό κοινωνικό χώρο που μέχρι στιγμής κερδίζει μέσα στην κρίση. Για τη μοναδική τάξη που κατόρθωσε να εξασφαλίσει οφέλη και στις καλές εποχές και να τα διατηρήσει ακόμη κι αυτή τη δύσκολη ώρα.

Δεν αναφέρομαι σε μια συγκεκριμένη εισοδηματική ή επαγγελματική τάξη. Αλλά σε όλους εκείνους τους συμπατριώτες που "δια της πλαγίας οδού" έχουν κατορθώσει να διακρατήσουν και ίσως να επαυξήσουν τα προνόμια με τα οποία είχαν περιβληθεί.

Η τάξη των "Βολεμένων Ελλήνων" που τώρα εμφανίζεται με διάφορες μορφές διεκδικητικής διαμαρτυρίας και κινηματικής λογικής πολιτική έκφραση, διαπερνά όλο το πολιτικό και κοινωνικο-οικονομικό φάσμα.

Ποιοι εντάσσονται σε αυτό το κίνημα των Βολεμένων Ελλήνων;

Κατ' αρχάς μικρή σημασία έχει εάν η ένταξή τους γίνεται εκουσίως ή ακουσίως. Μπορεί να έχει κάποια αξία από ηθικής ή ιδεολογικής πλευράς αλλά το οικονομικό αποτέλεσμα παραμένει ίδιο.

Οι ενταγμένοι Βολεμένοι Έλληνες, λοιπόν, έτσι δειγματοληπτικά, είναι όλοι όσοι άντλησαν εισόδημα ή κεφάλαιο από τον κρατικό κορβανά, χωρίς όμως να έχουν την αντίστοιχη ανταποδοτικότητα.

Είναι ο πολιτικός, που ενώ εξασφάλισε την ασυλία και την ασύδοτη κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος - κανένας προϋπολογισμός δεν συγκρατήθηκε προ κρίσης εκεί που προβλεπόταν και είχε ψηφισθεί από τη Βουλή- δεν εργάσθηκε για την ευημερία του κοινωνικού συνόλου αλλά για την συντήρηση της κομματικής του πελατείας.
Είναι ο υπάλληλος που διεκδίκησε και διεκδικεί μισθούς κι επιδόματα καθώς και προνόμια μακρυά από την πραγματική αξία της εργασίας του.

Είναι ο αγρότης που ζήτησε να εξασφαλίσει σταθερό εισόδημα ανεξάρτητα της απόδοσης της γης του και των κινδύνων που η φύση του τομέα του εμπεριέχει.

Είναι ο εργολάβος, ο επιχειρηματίας και ο ελεύθερος επαγγελματίας που δεν ζήτησαν κέρδος από τον ανταγωνισμό και την ποιότητα αλλά από την κρατική προστασία εις βάρος όλων των υπολοίπων.
Είναι ο συνταξιούχος που εφησύχασε στην εσαεί οικονομική παροχή από το κράτος, που θεώρησε ότι στην ηλικία των 40 μπορεί να απολαμβάνει ποσά και προνόμια που δεν είχε ποτέ πληρώσει.

Είναι ο συμπατριώτης μας που έχτισε σε δάσος κι αιγιαλό, εις βάρος όλων των υπολοίπων κλέβοντας περιβαλλοντικό κεφάλαιο από το σύνολο.

Είναι χιλιάδες συμπολίτες μας που παρέδωσαν τη μοίρα και τη ζωή τους στο κράτος, αντί αυτοί να αναλάβουν τις τύχες τους, αδιαφορώντας ότι κάθε φορά που ζητούν οτιδήποτε από την κρατική μηχανή - και ειδικά από την Ελληνική - πληρώνεται με δανεικά.

Είναι επίσης χιλιάδες συμπολίτες μας που αντί να στηρίζονται στις δικές τους δυνάμεις, προσπάθησαν να τις αντικαταστήσουν με εκείνες ενός πολιτικάντη, για ένα διορισμό, μια υπόθεσή τους, ένα ρουσφέτι.

Είναι ακόμη κι ο ακαδημαϊκός, κι ο καλλιτέχνης κι ο άνθρωπος του πνεύματος που φόρτωσε την ευθύνη της διαβίωσής του στις δικές μας πλάτες.

Είναι η τοπική κοινωνία που δεν ξέρει να κάνει τίποτα άλλο από να πουλάει σουβλάκια και χαμόσπιτα σε φοιτητές και φαντάρους.

Θα περίμενε κανείς ότι η λαίλαπα της κρίσης θα χτυπούσε πρώτα αυτούς. Πρώτα δηλαδή όσους είχαν να λαμβάνουν από το Δημόσιο, όχι μόνο χρήματα αλλά και προνόμια και επαγγελματικές άδειες και όλα τα κρατικά ωφελήματα.

Λάθος. Πρώτα χτυπήθηκαν και λαβώθηκαν βαριά όλοι όσοι είχαν στηριχτεί στα δικά τους πόδια. Όλοι όσοι είχαν βασιστεί στις δικές τους δυνάμεις. Γιατί το "Κίνημα των Βολεμένων Ελλήνων" από αυτούς ζητά περισσότερα. Ζητά αγριότερα. Ζητά με επιμονή.

Κι άλλους φόρους, κι άλλη συμπίεση στα γρανάζια ενός παμφάγου κράτους.
Που είναι οι αβόλευτοι;

Που είναι όλοι εκείνοι που αγόγγυστα προσφέρουν και προσφέρονται;

Δυστυχώς πουθενά.

Πιθανόν να έρχονται εκλογές. Μη γελιέστε. Το "Κίνημα των Βολεμένων Ελλήνων" πάλι με τη γνωστή μεθοδολογία, πάλι με τις γνωστές κομματικές, συνδικαλιστικές και κοινωνικές δυνάμεις θα βρεθεί μπροστά. Θα επιβάλλει το νέο "λεφτά υπάρχουν", τη νέα "επανίδρυση του κράτους". Κι όταν σβήσουν τα φώτα πάλι αυτοί οι "Βολεμένοι" θα επιβιώσουν στο τέλος.