Μιχαήλ Μπακούνιν (Γράμματα για τον Πατριωτισμό, 1869).

Το κράτος δεν είναι πατρίδα.

Είναι η αφαίρεση, ο μεταφυσικός, μυστικιστικός, νομικός μύθος της πατρίδας.

Οι προλετάριοι έχουν πατρίδα.

Οι λαϊκές μάζες όλων των χωρών αγαπούν βαθιά την πατρίδα τους.

Αυτή είναι μια φυσική, αληθινή αγάπη.

Ο πατριωτισμός του λαού δεν είναι ιδέα, αλλά γεγονός.

Ο πολιτικός πατριωτισμός, η αγάπη του κράτους είναι η εκφυλισμένη, μέσω απατηλής αφαιρέσεως έκφραση αυτής της αγάπης, προς όφελος της εκμεταλλεύτριας μειοψηφίας...

Η πατρίδα αντιπροσωπεύει το αδιαφιλονίκητο και ιερό δικαίωμα κάθε ανθρώπου, ομάδας ανθρώπων, ενώσεων,κοινοτήτων, περιοχών, να ζουν, να σκέφτονται, να θέλουν και να δρουν κατα τον τρόπο τους, που γεννήθηκε ως αποτέλεσμα της μακρόχρονης ιστορικής εξέλιξης.

Υποκλίνομαι λοιπόν μπρος στην παράδοση και την ιστορία των λαών, γιατί είναι το αίμα και η σάρκα, η σκέψη και η θέληση κάθε λαού.

Γι αυτό, ειλικρινά, είμαι ο πατριώτης όλων των καταπιεσμένων πατρίδων. Έιμαι πατριώτης και διεθνιστής ταυτόχρονα»

Μιχαήλ Μπακούνιν (Γράμματα για τον Πατριωτισμό,1869).

http://asimpiestos.blogspot.com