Να, γιατί δεν ξεσηκωνόμαστε...

Να, γιατί δεν ξεσηκωνόμαστε...

Γιατί, αύριο που θα είναι όλα χιονισμένα εμείς θα το απολαμβάνουμε, την ώρα που υπάρχουν χιλιάδες άστεγοι,

γιατί, όταν ένας συνάνθρωπος μας... ψάχνει στον κάδο σκουπιδιών για τροφή τον λοξοκοιτάμε και επιταχύνουμε το βήμα μας,

γιατί, ευαισθητοποιούμαστε μόνο όταν είναι να «σωθούμε» και όχι όταν πρέπει να «σώσουμε»,

γιατί, πιστεύουμε ότι δεν θα έβρει το κακό ποτέ εμάς,

γιατί ακόμη πιστεύουμε ότι υπάρχει καλή κοινωνία με κακούς πολιτικούς,

γιατί, ξεχνάμε ότι οι ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης διακατέχονταν από αντρειοσύνη, αλλά πρωτίστως από ευαισθησία και αγάπη για την Πατρίδα (θυμηθείτε την περίπτωση του Νικηταρά, τι δήλωνε πάμφτωχος όταν του έλεγαν η Πατρίδα σου σε ξέχασε).

Όλες οι μεγάλες Επαναστάσεις ξεκίνησαν από τις ψυχές!

Όταν πιάσουμε τους εαυτούς μας να βοηθούμε όσους δεν έχουν, τότε ναι, η "επανάσταση" θα έχει ήδη ξεκινήσει και θα είναι τέτοια που θα μοιάζει με χείμαρρο και δεν θα βρει πουθενά αντίσταση.

Μέχρι τότε λοιπόν ας περιμένουμε γιατί ίσως να μην αξίζουμε και κάτι καλύτερο.

Τόπος συνάντησης οι κάδοι λοιπόν και μετά..."επανάσταση"!