Το αυγό του φιδιού, οι ΗΠΑ και η Τουρκία.

Του Σάββα Καλεντερίδη

Στο άρθρο μας της προηγούμενης Παρασκευής γράφαμε για την παρουσία του επιχειρηματικού κόσμου της Τουρκίας στο Παρίσι και σημειώναμε ότι σε συνεργασία με γαλλική εταιρεία άσκησης επιρροής (λόμπι), προσπαθούσαν να προσεγγίσουν γερουσιαστές και βουλευτές, με στόχο να συγκεντρώσουν 60 υπογραφές, για να προσβάλλουν τον νόμο που ψήφισε η Γερουσία για την ποινικοποίηση της άρνησης της Γενοκτονίας στο Συνταγματικό Δικαστήριο. Τελικά, τα 350 δισεκατομμύρια δολάρια που ήταν πάνω στο τραπέζι και αρκετές δεκάδες εκατομμύρια ευρώ «κάτω από το τραπέζι», φαίνεται ότι έπεισαν αρκετούς από τους 77 γερουσιαστές και 65 βουλευτές που υπέγραψαν την προσφυγή κατά του νόμου.

Και για να μην κατηγορηθούμε ότι σπιλώνουμε τους Γάλλους πολιτικούς, να υπογραμμίσουμε ότι οι ίδιες οι τουρκικές εφημερίδες έγραφαν ότι η Άγκυρα προσπαθεί να «εξαγοράσει» Γερουσιαστές για να προσφύγουν στο Συνταγματικό Δικαστήριο για την ακύρωση του νόμου.

Αφού επισημάνουμε τη βαρύνουσα σημασία που αρχίζουν να παίζουν πλέον οι Τούρκοι επιχειρηματίες, που δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό σε αγαστή συνεργασία με το τουρκικός κράτος και τις κατά τόπους πρεσβείες, να σημειώσουμε ότι σοβαρότατες καταγγελίες εις βάρος της Τουρκίας εκτόξευσε πριν από λίγες ημέρες ένας σημαντικός κρατικός αξιωματούχος του Ιράν. Τη φορά αυτή η Τουρκία δεν ήταν ο δωροδοκών αλλά ο δωροδοκούμενος. Σύμφωνα με τις καταγγελίες του στρατηγού Σαφεβί, συμβούλου επί στρατιωτικών θεμάτων του θρησκευτικού ηγέτη του Ιράν, Αγιατολλάχ Χαμανέι, η ηγεσία του Κατάρ δωροδοκεί την Τουρκία με δισεκατομμύρια δολάρια, για να δημιουργήσει προβλήματα στη Συρία!
Ειδικότερα, ο Ιρανός στρατηγός είπε: «Οι ΗΠΑ ανέθεσαν ρόλους στην Τουρκία, στη Σαουδική Αραβία και στο Κατάρ προς όφελος της, ενάντια στο Ιράν. Σύμφωνα με ορισμένες εκθέσεις το Κατάρ έδωσε στην Άγκυρα δισεκατομμύρια δολάρια για να προκαλέσει προβλήματα στη Συρία».
Για να συμπληρώσουμε το παζλ, θα αναφερθούμε σε μια σειρά από γεγονότα, που ξεκινούν από την παγωμένη Κοπενχάγη, και δια μέσου Βερολίνου, Παρισίων και Αθηνών, καταλήγουν στην Ερμπίλ, πρωτεύουσα του Κουρδιστάν.

Η Τουρκία, ενώ είχε σχεδιάσει με προσοχή και επιμέλεια την νεοοθωμανική της πολιτική, σύμφωνα με την οποία μέσω του τεχνάσματος των μηδενικών προβλημάτων θα έθετε σταδιακά υπό την τουρκική ομπρέλα επιρροής όλες τις γειτονικές χώρες, αναγκάστηκε υπό την πίεση της Ουάσιγκτον να δεχτεί στο έδαφός της το ραντάρ της αντιπυραυλικής ομπρέλας, ενέργεια που της δημιουργεί σοβαρά προβλήματα με τη Ρωσία, το Ιράν και τη Συρία και τινάζει στον αέρα την προαναφερθείσα νεοοθωμανική της πολιτική.

Επίσης, μετά από πίεση της Ουάσιγκτον, αναγκάστηκε να εμπλακεί ενεργά στην κρίση της Συρίας, θέτοντας τις μυστικές της υπηρεσίες στο πλευρό και τη διάθεση των εξεγερμένων και των «εξεγερμένων», και καθιστώντας ταυτόχρονα το τουρκικό έδαφος βάση των στρατιωτικών ομάδων που δρουν στο συριακό έδαφος, με στόχο την ανατροπή του Άσαντ. Μάλιστα, για την εμπλοκή της αυτή, όπως αναφέρουμε πιο πάνω, κατηγορείται από τον στρατηγό Σαφαβί ότι χρηματοδοτήθηκε με δισεκατομμύρια δολάρια από το Κατάρ, που αποτελεί το «μακρύ χέρι» της Ουάσιγκτον στον αραβικό και τον μουσουλμανικό κόσμο.

Όμως, εκτός από τα δισεκατομμύρια του Κατάρ, η Άγκυρα ζήτησε και πήρε και άλλα ανταλλάγματα.

Πριν από τους Γάλλους γερουσιαστές και τους βουλευτές, που ασφαλώς κάποιοι «πείστηκαν» από τα μεγάλα κέντρα, για να ικανοποιήσουν την Άγκυρα, είχε πειστεί η Κοπεγχάγη, η οποία στην ουσία είχε ξεπουλήσει τους Κούρδους για να ξεπεραστεί το βέτο της Τουρκίας στον Ρασμούσεν, όταν ακόμα ήταν υποψήφιος για Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ. Η Κοπεγχάγη, λοιπόν, άνοιξε το δρόμο με μια δικαστική απόφαση, που επέβαλε μεγάλη χρηματική ποινή στο κουρδικό κανάλι ROJ TV, για υποστήριξη της «τρομοκρατίας», για να ακολουθήσει αμέσως μετά η εταιρεία που διαχειρίζεται τον δορυφόρο EUTELSAT, που είναι γαλλικών συμφερόντων, η οποία αποφάσισε μονομερώς και χωρίς αιτιολογία να σταματήσει την εκπομπή του κουρδικού καναλιού, που είναι η μοναδική φωνή και το μοναδικός φως -ROJ στα κουρδικά σημαίνει φως- στο βαθύ σκοτάδι που επικρατεί στο τουρκοκρατούμενο Κουρδιστάν.

Οι Κούρδοι, αντιστεκόμενοι στο σκοτάδι, στράφηκαν για άλλη μια φορά στο φως της Αθήνας και της Ελλάδος. Υπέγραψαν συμφωνία με τον ελληνικό πάροχο τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών μέσω δορυφόρου Intelsat, για να αναλάβει τη διάδοση των προγραμμάτων της τηλεόρασης ROJ TV. Η συμφωνία προέβλεπε μετάδοση προγραμμάτων στις κουρδόφωνες περιοχές της Τουρκίας, τα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή, ενώ η Intelsat ανακοίνωσε ότι «σύντομα θα προγραμματιστούν οι δορυφόροι, ώστε η ROJ TV να μεταδοθεί επίσης στη Δυτική Ευρώπη και τη Σκανδιναβία, όπου οι κάτοικοι μπορούν να παρακολουθήσουν το κανάλι μόνο μέσω του Διαδικτύου».

Αν αναρωτιέστε τι απέγινε η συμφωνία, σας ενημερώνουμε ότι το ROJ TV εξέπεμψε για μια ημέρα μόνο από τον ελληνικό πάροχο -τόση δύναμη είχε το ελληνικό φωος- και μετά, το «έφαγε το σκοτάδι», όπως λέει ο λαός μας. Το σκοτάδι του κεμαλικού και του ισλαμικού φασισμού, που έχει ακόμα ισχυρούς υποστηρικτές στην Ουάσιγκτον, το Λονδίνο, τη Βερολίνο και το Παρίσι.

Η εικόνα συμπληρώνεται στην Ερμπίλ, τα αλεξανδρινά Άρβυλα. Εκεί ο Μπαρζανί συγκέντρωσε τους Κούρδους της Συρίας, για να τους νουθετήσει να μείνουν μακριά από το μαχόμενο κουρδικό εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα, το ΡΚΚ, και να τον ακολουθήσουν, γιατί πια τα δικαιώματα δεν κερδίζονται με τα όπλα, αλλά με τις διπλωματικές κινήσεις. Επίσης, ο Μπαρζανί, ανακοίνωσε ότι εντός του 2012, θα συγκληθεί η Πρώτη Πανκουρδική Εθνοσυνέλευση, η οποία θα δώσει μηνύματα ειρήνης προς τη Συρία, την Τουρκία και το Ιράν, που φιλοξενούν περισσότερο από τριάντα εκατομμύρια Κούρδους. Να σημειώσουμε ότι ο Μπαρζανί είναι απόλυτα εξαρτώμενος από την Ουάσιγκτον, σε ένα περιβάλλον που είναι από σχετικά εως απόλυτα εχθρικό για τους Κούρδους και για τον ίδιο.

Αν και τα τουρκικά ΜΜΕ αναφέρονται στο ενδεχόμενο της ανακήρυξης της ανεξαρτησίας του Κουρδιστάν από τον Μπαρζανί, στις 21 Μαρτίου 2012, κατά τη διάρκεια των εορτασμών του Νεβρόζ, που είναι η γιορτή της απελευθέρωσης, εμείς σημειώνουμε ότι όλες οι κινήσεις που αναφέραμε στο σημείωμα αυτό, κινούνται στην κατεύθυνση ικανοποίησης της Τουρκίας στο ζήτημα της αποδυνάμωσης του ΡΚΚ. Με άλλα λόγια, Κοπεγχάγη, Παρίσι, Βερολίνο, Αθήνα και Ερμπίλ, αναγκάζονται να προσαρμόσουν τις πολιτικές τους και τη στάση τους στο Κουρδικό, υπό την πίεση και το συντονισμό της Ουάσιγκτον, η οποία θέλει σε κάθε περίπτωση να ικανοποιήσει και να κατευνάσει τις ανησυχίες της Άγκυρας για την πορεία του Κουρδικού στο έδαφός της.

Για όσους αναρωτούνται γιατί αναφέραμε το Βερολίνο, να τους ενημερώσουμε ότι είναι σε εξέλιξη γιγαντιαία επιχείρηση που έχει ως στόχο τον περιορισμό της δράσης των οπαδών του κουρδικού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος στο έδαφός της, που αριθμούν τις 800 χιλιάδες.

Αυτά για τα ανταλλάγματα που ζήτησε και φαίνεται ότι εξασφάλισε η Άγκυρα από την Ουάσιγκτον και τους συμμάχους της, για να δεχτεί να παίξει το παιχνίδι των ΗΠΑ στην περιοχή. Τα θύματα μέχρι στιγμής είναι οι Κούρδοι και οι Αρμένιοι. Λείπουν από την εικόνα οι Έλληνες. Εκτός κι αν εμείς τιμωρηθήκαμε προκαταβολικά!
http://infognomonpolitics.blogspot.com