Επένδυσαν στην πτώχευση και τώρα θα πλουτίσουν...

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

«Τελικώς πτωχεύουμε;» αναρωτιόταν χθες το κύριο άρθρο του (ηλεκτρονικού) «Βήματος». Και συνέχιζε σημειώνοντας: «Όλα τα στοιχεία και οι πληροφορίες συγκλίνουν με την εκτίμηση ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει αποδεχθεί τη λύση του μεγάλου "κουρέματος" αναλαμβάνοντας πλήρως και την ευθύνη των συνεπειών του. Πράγμα που σημαίνει ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει συμφωνήσει να εισέλθει στη ζώνη της πτώχευσης, ελπίζοντας ότι με τη βοήθεια των εταίρων μας θα ελέγξει τις συνέπειες».

Περαιτέρω διευκρίνιζε: «Κατ' αρχήν θεωρείται βέβαιο ότι θα αμφισβητηθεί ο εθελοντικός χαρακτήρας μιας τόσο μεγάλης ρύθμισης,
με ότι αυτή η αμφισβήτηση μπορεί να συνεπάγεται για τις Τράπεζες και την επάνοδο της χώρας στις αγορές. Θα χρειασθούν τουλάχιστον δέκα χρόνια για να συμβεί κάτι τέτοιο».
Και λοιπόν; Κατά το ίδιο κείμενο: «Και επιπλέον είναι βέβαιο ότι στην περίπτωση αυτή θα πληγούν τα ασφαλιστικά ταμεία και δεν είναι απίθανο, αν δεν ληφθεί σχετική πρόνοια, να υποστούν τεράστια ζημία και τα νοικοκυριά που εμπιστεύθηκαν το ελληνικό κράτος και επένδυσαν στα ομόλογά του».

Σωπάτε καλέ.

● Είναι δυνατόν να συμβεί κάτι τέτοιο στην Ευρωζώνη, στην οποία «δεν είναι δυνατόν να πτωχεύσουμε», όπως μας έλεγαν στην αρχή της κρίσης τόσοι πολλοί «εχέφρονες» πασόκοι, δεξιοί και αριστεροί;
● Είναι δυνατόν να πληγούν οι τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία, όταν μόλις πριν από μέρες ο Βενιζέλος μας έλεγε ότι το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα («και ειδικά το ελληνικό») είναι πλήρως εγγυημένο;
● Είναι δυνατόν να πληγούν ακόμη και τα ελληνικά νοικοκυριά που επένδυσαν τις οικονομίες τους στα ελληνικά ομόλογα;
● Είναι δυνατόν να μας αφήσουν οι εταίροι μας να πτωχεύσουμε όταν «μια ελληνική χρεοκοπία μπορεί να συγκλονίσει την παγκόσμια οικονομία»;
● Είναι δυνατόν η Ευρωζώνη, η οποία μας έδωσε «τη μεγαλύτερη βοήθεια που δόθηκε ποτέ παγκοσμίως σε χώρα», όπως λέει και ο πρωθυπουργός μας, να ρισκάρει τη σταθερότητά της;
Δεν μας τα λέει... καλά η έγκυρος εφημερίδα. Αλλά φαίνεται ότι δεν μας τα λέει καλά και η «Καθημερινή», στο δικό της κύριο άρθρο:
«Το ρίσκο της αποτυχίας είναι τεράστιο, γιατί όλοι οι εχέφρονες ειδικοί συμφωνούν πως μετά το μεγάλο “κούρεμα” δεν μεσολαβεί άλλο στάδιο πριν από την έξοδο από το ευρώ, σε περίπτωση αποτυχίας του εγχειρήματος. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνά ούτε ο κ. Παπανδρέου ούτε κανείς άλλος τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες. Η ευθύνη είναι μεγάλη, για όλους!».
Μπα; Ώστε και έξοδος από το ευρώ προβλέπεται – και μάλιστα αμέσως μετά την πτώχευση; Και δεν θα συγκλονιστεί η Ευρώπη; Δεν θα καταρρεύσει η παγκόσμια οικονομία; Δεν θα επέλθει ο Αρμαγεδδών, όπως τόσο καιρό μας προειδοποιούν οι «Σκάσε και κολύμπα μαλάκα Έλληνα» αναλυταράδες και αναλυτήριοι της συμφοράς; Για να έρθουν σήμερα οι ίδιοι, προφανώς ως... «εχέφρονες», και να μας πουν ότι τόσο καιρό έλεγαν ψέματα;

Καραγκιοζιλίκια τέλος

Το τι είδους ανοησίες και αθλιότητες ακούμε και διαβάζουμε εδώ και μήνες γίνεται μάλλον αντιληπτό από τους περισσότερους Έλληνες τον τελευταίο καιρό. Άλλωστε, την ώρα της κρίσεως, όπως έχουμε προειδοποιήσει αρκετά παλαιότερα, πολλούς θα δείτε να στρίβουν α λα γαλλικά, να αυτοδιαψεύδονται, να καταρρίπτουν τα «θέσφατα» που οι ίδιοι υποστήριζαν και να αυτογελοιοποιούνται.
Όσο για τον ελληνικό λαό; Οι περισσότεροι μάλλον καταλαβαίνουν πια τι σήμαινε η «αποφυγή της χρεοκοπίας» και το επιχείρημα πως «είναι ζήτημα τιμής η αποπληρωμή των χρεών μέχρι το τελευταίο ευρώ», το οποίο υποστήριζαν ο απίθανος πρωθυπουργός μας και οι ακόμη πιο απίθανοι υπουργοί του. Οι οποίοι τώρα, ανερυθρίαστα, μας λένε ότι επιδιώκουν την «ελάφρυνση» του χρέους. Δηλαδή το «κούρεμα» και την ελεγχόμενη πτώχευση που οι ίδιοι κατήγγελλαν ότι επιδιώκουν οι αντίπαλοί τους.
Τώρα η «εμπιστοσύνη των αγορών»... δεν είναι η πιο σημαντική. Τα λεφτά των «ασφαλιστικών ταμείων» υποτίθεται ότι υπερασπιζόμασταν με το αίμα μας, αλλά την ώρα του «κουρέματος» κανείς από δαύτους δεν ενδιαφέρεται για την καταστροφή (κυρίως!) των ταμείων.
Οι τράπεζες θα «ανακεφαλαιοποιηθούν», αλλά τα ταμεία ας πάνε στο διάολο, μαζί με τις συντάξεις, τους κόπους και τις καταβολές μιας ζωής και τους ίδιους τους ηλικιωμένους συνταξιούχους (τα «περήφανα γηρατειά», όπως τα λέγανε κάποτε οι ίδιοι λαϊκιστές του κερατά). Για τους γέροντες δεν εγγυάται κανείς. Παρά μόνον οι ίδιοι οι συνταξιούχοι με εξαέρωση των συντάξεων και οι εργαζόμενοι με αιματηρή φορολογία επί ανύπαρκτων εισοδημάτων. Όπως θα εγγυηθούν, με την ανελέητη φορολόγησή τους, και για τις τράπεζες.
Όμως τα καραγκιοζιλίκια και τα ψέματα (στα οποία αυτή κυβέρνηση εμφανίζει εκπληκτικές επιδόσεις) έχουν όρια. Κι αυτά τα όρια έχουν προ πολλού ξεπεραστεί. Τα κατά συρροήν εγκλήματα της κυβέρνησης Παπανδρέου – όμοια των οποίων καμιά άλλη δεν διέπραξε μετά τη μεταπολίτευση – ήρθε η ώρα να τα πληρώσουμε όλοι.
Πράγματι όλοι; Μάλλον όχι...

Τα κεφάλαια - όρνεα

Ενώ η ευρωσύνοδος κορυφής έχει καταντήσει μια θλιβερή καρικατούρα αναδεικνύοντας όλο το μπάχαλο Ευρώπης και Ευρωζώνης, του οποίου η τελική κατάληξη – ανεξαρτήτως των «λεπτομερειών» της ελληνικής ελεγχόμενης πτώχευσης – θα είναι η ακόμη πιο ενεργός συμμετοχή του ΔΝΤ στις ευρωπαϊκές υποθέσεις, μια «δευτερεύουσα» είδηση αξίζει να προσεχθεί πάρα πολύ.

Τη μετέδωσε το BBC και λέει κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον, όπως μας πληροφορεί η «Καθημερινή»:

«Ρεπορτάζ του ραδιοφώνου του BBC αποκαλύπτει ότι αρκετά hedge fund (κεφάλαια αντιστάθμισης πιστωτικού κινδύνου) σχεδιάζουν να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα βραχείας ωρίμανσης εφόσον προχωρήσει το εθελοντικό κούρεμα των ομολόγων που κατέχουν ιδιώτες πιστωτές.
Σύμφωνα με το σχέδιο, τα hedge fund θα αρνηθούν να συμμετάσχουν εθελοντικά σε αυτό το κούρεμα απαιτώντας πλήρη αποπληρωμή των όσων θα τους οφείλει η ελληνική κυβέρνηση. Θεωρούν ότι με την απομείωση του ελληνικού χρέους προς τις τράπεζες η Αθήνα θα είναι σε θέση να καλύψει τις οφειλές που προκύπτουν από ομόλογα που θα λήγουν τον Μάρτιο του 2012, τα οποία και σκοπεύουν να αγοράσουν.
Με τον τρόπο αυτόν τα διεθνή επενδυτικά κεφάλαια εκτιμούν ότι μπορούν να αποκομίσουν κέρδη από 60% έως 100%.
Αναλυτής που μιλά στο BBC σχολιάζει ότι η αδικία θα είναι προφανής σε μια περίοδο οικονομικής δυσπραγίας με αποτέλεσμα να θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα υπάρξουν έντονες κοινωνικές αντιδράσεις στην Ευρώπη εφόσον αποκαλυφθεί μία τέτοια εξέλιξη».
Η αποκάλυψη του έγκυρου βρετανικού ενημερωτικού συγκροτήματος, όμως, δεν είναι καινούργια για τους τακτικούς και επιμελείς αναγνώστες του (έντυπου και ηλεκτρονικού) «Π». Ήδη από τις 8 Απριλίου 2010 (λίγο πριν η πρωθυπουργάρα μας ανακοινώσει την προσφυγή στον ευρωμηχανισμό «στήριξης» και το ΔΝΤ), ο Δημήτρης Καζάκης, σε μια ανάλυσή του με τίτλο «Οι γύπες των αγορών πάνω από το πτώμα της ελληνικής οικονομίας», έγραφε τα ακόλουθα:
«Ιδιαίτερα τις τελευταίες ημέρες βρίσκεται σε εξέλιξη μια μεγάλη αναδιανομή ομολόγων του ελληνικού χρέους. Το γεγονός αυτό είναι που κυρίως παρασύρει τα επιτόκια - spread στα ύψη. Μια σειρά επενδυτικές τράπεζες, θεσμικοί επενδυτές και Hedge Funds εκμεταλλεύονται τη διαφαινόμενη πτώχευση της χώρας για να αγοράσουν στη δευτερογενή αγορά μεγάλες ποσότητες ελληνικών τίτλων.
Είναι δε τέτοια η προσφορά ελληνικών τίτλων από τους αρχικούς κατόχους τους, ώστε οι διεθνείς κερδοσκόποι αγοράζουν κοψοχρονιά. Με τον τρόπο αυτόν σημαντικό μέρος του ελληνικού χρέος τίθεται υπό τον έλεγχο των πιο κερδοσκοπικών κεφαλαίων διεθνώς που ειδικεύονται στην εκμετάλλευση υπερχρεωμένων χωρών. Στη διεθνή ορολογία αποκαλούνται Vulture Funds, δηλαδή επενδυτικά κεφάλαια - γύπες.

Τι είναι αυτά τα επενδυτικά κεφάλαια; Είναι διεθνείς θεσμικοί επενδυτές που αγοράζουν τίτλους χρέους τους οποίους έχει εκδώσει μια επιχείρηση ή ένα κράτος το οποίο βρίσκεται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Στόχος τους είναι να αγοράσουν αυτούς τους τίτλους όσο πιο φθηνά γίνεται και κατόπιν να απαιτήσουν την αποζημίωσή τους από τον εκδότη αυτών των τίτλων, όταν αυτός θα έχει χρεοκοπήσει. Την απαίτησή τους αυτή τη στοιχειοθετούν συνήθως με δυο τρόπους:

α. Προσφεύγοντας στα δικαστήρια των ανεπτυγμένων χωρών για να εκδώσουν εκτελεστές αποφάσεις σε βάρος της χώρας - οφειλέτη.
β. Εκβιάζοντας τη χώρα που βρίσκεται υπό καθεστώς πτώχευσης, μη επιτρέποντας την αναπροσαρμογή ή την αναδιάρθρωση του χρέους της, αν δεν αμειφθούν πλουσιοπάροχα.
Στην περίπτωση, π.χ., της Αργεντινής αυτά τα Vulture Funds κατόρθωσαν λίγους μήνες πριν από την επίσημη πτώχευση της χώρας να αγοράσουν αρκετούς τίτλους χρέους μόλις στο 20% της ονομαστικής τους αξίας. Με την κήρυξη της επίσημης χρεοκοπίας και την εγκατάσταση του ΔΝΤ το 2002, αυτοί οι κερδοσκόποι απαίτησαν με δικαστικές αγωγές εναντίον της Αργεντινής να αποζημιωθούν στο ακέραιο της ονομαστικής αξίας των τίτλων που είχαν στα χέρια τους.
Η Αργεντινή δεν έχει ξεμπλέξει ακόμη με δαύτους, ενώ πρόσφατα η κυβέρνηση της χώρας κατέφυγε ξανά στον διεθνή δανεισμό με υψηλό κόστος (με επιτόκιο άνω του 10%) προκειμένου να ξεπληρώσει μέρος των απαιτήσεών τους».

Ακολουθούσαν κατά πόδας την κυβέρνηση...

Επαναλαμβάνουμε πως το παραπάνω κείμενο δημοσιεύθηκε στο «Π» πριν ο Παπανδρέου μας «σώσει» για πρώτη φορά με το διάγγελμα στο Καστελόριζο. Λίγο νωρίτερα η κυβέρνησή του είχε προβεί σε μερικές αξιοπρόσεκτες κινήσεις. Υπενθυμίζουμε ένα ακόμη τμήμα από την ίδια ανάλυση του Δ. Καζάκη:
«Μπροστά στη διαφαινόμενη επίσημη χρεοκοπία της Ελλάδας τα κεφάλαια που έχουν συγκεντρωθεί για την εξαγορά τίτλων στη δευτερογενή αγορά ανέρχονται περίπου στα 7 δισ. ευρώ και έχουν θέσει στόχο την εξαγορά άνω των 45 δισ. ευρώ ελληνικού χρέους. Τουλάχιστον σε πρώτη φάση. Πρωταγωνιστές αυτών των εξαγορών είναι τα Hedge Funds που είχαν συναντηθεί σε άτυπο δείπνο εργασίας στο Μανχάταν στις 8 Φεβρουαρίου (σ.σ.: την οποία είχε κάνει πρωτοσέλιδο και το κυριακάτικο «Βήμα»). Κι όχι μόνο.
Την πόρτα για την είσοδο αυτών των κερδοσκόπων στη διαπραγμάτευση του ελληνικού χρέους άνοιξε η ίδια η κυβέρνηση με τις δυο εκδόσεις ομολόγων επταετούς και εικοσαετούς διάρκειας τη Μεγάλη Δευτέρα και Τρίτη.
Η κυβέρνηση, με την έκδοση του επταετούς ομολογιακού δανείου των 5 δισ. ευρώ, που μόλις και μετά βίας κάλυψε, χάρις κυρίως στις ελληνικές και κυπριακές τράπεζες, οι οποίες επωμίστηκαν πάνω από το 40% της προσφοράς, όπως και με το εικοσαετές, όπου αντί για ένα 1 δισ. ευρώ που ζητούσε, κατόρθωσε να συγκεντρώσει μόλις 390 εκατ. ευρώ, έσπειρε τον πανικό στις αγορές ομολόγων.
Με τον τρόπο αυτόν το μήνυμα που φρόντισε η κυβέρνηση να περάσει στις αγορές είναι ότι η Ελλάδα αδυνατεί πλέον να αντλήσει τα απαιτούμενα κεφάλαια. Έτσι αρκετοί κάτοχοι ελληνικών ομολόγων, καταμεσής της Μεγάλης Εβδομάδας, έτρεξαν να ξεφορτωθούν όπως - όπως τους τίτλους τους στη δευτερογενή αγορά δημιουργώντας κατάσταση ενός "μίνι" κραχ. Γι' αυτό και τα spread άρχισαν να καλπάζουν από την επομένη των δυο εκδόσεων.
Την κατάσταση αυτή επιδείνωσε δραματικά και η επίσημη ανακοίνωση ότι προς τα μέσα Απριλίου η χώρα θα επιχειρήσει να εκδώσει ομόλογα δολαρίου, ώστε να επιχειρήσει να αντλήσει κεφάλαια από τις αγορές των ΗΠΑ και της Ασίας.
Η ανακοίνωση αυτή, στη γλώσσα των αγορών, σήμαινε ότι η Ελλάδα επιβεβαίωνε την αδυναμία της να στηριχθεί στο ευρώ και να αντλήσει κεφάλαια από την ευρωπαϊκή αγορά, όπως έκανε χρόνια τώρα. Το αποτέλεσμα είναι να ενισχυθεί το ξεπούλημα ελληνικών τίτλων στη δευτερογενή αγορά και τα επιτόκια να εκτοξευθούν άνω του 7,1%.
Ποιος επωφελήθηκε από αυτή την κατάσταση; Μα φυσικά οι κερδοσκόποι των Hedge Funds, που βρήκαν την ιδανική ευκαιρία να αγοράσουν ελληνικούς τίτλους κοψοχρονιά, έως και 15% της ονομαστικής τους αξίας, σύμφωνα με πληροφορίες της αγοράς. Με άλλα λόγια η κυβέρνηση πυροδότησε εδώ και σχεδόν δυο εβδομάδες ένα αλισβερίσι στις αγορές, όπου αγοράζεται και πουλιέται όχι μόνο το χρέος της χώρας, αλλά ολόκληρη η Ελλάδα.

Όλα αυτά συνέβησαν "κατά λάθος"; Εν αγνοία της κυβέρνησης ή από πρόθεση;».

Έλα ντε! Εν αγνοία τους ή από πρόθεση; Και να φανταστείτε πως ακόμη δεν έχει ερευνηθεί στα σοβαρά ποιοι και πώς έχουν παίξει με τα περίφημα CDS (τα ασφάλιστρα κινδύνου...).
Το μόνο βέβαιο είναι ότι αυτοί που σήμερα, κατά το BBC, ετοιμάζονται να κερδοσκοπήσουν τρελά πάνω στο πτώμα της ελληνικής οικονομίας έπιαναν θέσεις πριν ακόμη η κυβέρνηση Παπανδρέου καταφύγει στον μηχανισμό «σωτηρίας». Ακολουθούσαν επιμελώς τα ίχνη των κινήσεών της. Έχοντας, προφανώς, με κάποιον τρόπο, τη βεβαιότητα πως έπιαναν θέσεις χρυσοφόρες.
Ε, ήρθε η ώρα να εξαργυρώσουν τους κόπους και την υπομονή τους. Τώρα που, όπως λέει και «Το Βήμα», «η ελληνική κυβέρνηση έχει αποδεχθεί τη λύση του μεγάλου "κουρέματος" αναλαμβάνοντας πλήρως και την ευθύνη των συνεπειών του. Πράγμα που σημαίνει ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει συμφωνήσει να εισέλθει στη ζώνη της πτώχευσης».
Εκείνης της πτώχευσης για την οποία προειδοποιούσαμε όλη την τελευταία διετία ότι είναι η αναπόφευκτη κατάληξη των επιλογών της κυβέρνησης. Όταν ο Γιώργος Παπανδρέου, η κυβέρνησή του και τα καρακόλια της «ενημέρωσης» υποστήριζαν ότι μας σώζει...