Μετεωρίτες: Οι καταλύτες στην εξέλιξη της συνείδησης.

Οι μετεωρίτες και τα μετέωρα, εκτός από την υλική τους υπόσταση και επίδραση, λέγεται πως επιφέρουν ραγδαίες αλλαγές στη συνείδηση της ανθρωπότητας και του πλανήτη γενικότερα, ενώ τα σημεία στα οποία πέφτουν δεν είναι και τόσο τυχαία καθώς σχετίζονται με την παρουσία κοιτασμάτων μετάλλων στο γήινο υπέδαφος.

Είναι γεγονός πως καθώς η Γη μας κινείται μέσα στο διάστημα, συναντά στην πορεία της διάφορα ουράνια σώματα. Τα περισσότερα από αυτά είναι τόσο μικρά όσο ένας κόκκος σκόνης. Ωστόσο, είναι τόσα πολλά που κάθε έτος χιλιάδες τόννοι διαστημικής σκόνης πέφτουν στη Γη (πρόκειται για τα αποκαλούμενα «μετέωρα» που δεν είναι άλλα από τα γνωστά μας «πεφταστέρια»). Όσο για τα σώματα μεγαλυτέρων διαστάσεων (που αποκαλούνται «μετεωρίτες») παρότι πυρακτώνονται εξαιτίας της τριβής με την ατμόσφαιρα και εξαερώνονται ως ένα βαθμό, ένα μέρος τους συχνά κατορθώνει να πέσει ως στερεό σώμα πάνω στην επιφάνεια του πλανήτη μας. Πολλοί άνθρωποι ανά τον πλανήτη έχουν γίνει μάρτυρες τέτοιων πτώσεων ή έχουν εντοπίσει κάποιον μετεωρίτη.
Σε ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις ένας μετεωρίτης μπορεί να επιφέρει μεγάλες καταστροφές. Όπως ο μετεωρίτης που θεωρείται ότι προκάλεσε την εξαφάνιση των δεινοσαύρων πριν από 60 περίπου δισεκατομμύρια έτη. Αυτή τη στιγμή πάνω στη Γη έχουν εντοπιστεί αρκετοί κρατήρες μεγάλων μετεωριτών.

Ωστόσο, οι μετεωρίτες και τα μετέωρα, εκτός από την υλική τους υπόσταση και επίδραση, λέγεται πως επιφέρουν ραγδαίες αλλαγές στη συνείδηση της ανθρωπότητας και του πλανήτη γενικότερα, ενώ τα σημεία στα οποία πέφτουν δεν είναι και τόσο τυχαία καθώς σχετίζονται με την παρουσία κοιτασμάτων μετάλλων στο γήινο υπέδαφος. Αυτές οι απόψεις δεν αποτελούν μια αυθαίρετη υπόθεση, αλλά επισημαίνονται σε εσωτερικές παραδόσεις του κόσμου. Συγκεκριμένα, οι μετεωρίτες θεωρούνται ως φορείς ενεργειών από τα βάθη του σύμπαντος που είναι δυνατόν να επιδράσουν μέσω του κραδασμού τους στους λεπτότερους φορείς του ανθρώπου και των βασιλείων του πλανήτη μας. Με αυτόν τον τρόπο θεωρείται πως λειτουργούν ως συνειδησιακοί καταλύτες οι οποίοι οδηγούν την εξέλιξη της συνείδησης, με έναν τρόπο που διαφεύγει από την αντίληψη του μέσου ανθρώπου αλλά και από την επιστήμη της εποχής μας.

Ένας τέτοιος λίθος που η εσωτερική παράδοση του Θιβέτ συνδέει με τον αστέρα Σείριο, αλλά και με τον αστερισμό του Ωρίωνα είναι η ιερή πέτρα Τσινταμάνι. Σύμφωνα με τους θρύλους των λάμα στο Θιβέτ, το Τσινταμάνι αποστάλθηκε στη Γη ως ένα είδος πνευματικής βοήθειας. Η παρουσία αυτού του ουράνιου λίθου έχει σχετιστεί με τη μυθική Σαμπάλα, καθώς με τη δράση των Διδασκάλων της Σοφίας. Επίσης, έχει σχετιστεί, ως ένα βαθμό, με το ταξίδι του ζωγράφου, εσωτεριστή και εξερευνητή Νίκολας Ρέριχ στα βάθη της Ασίας. Μάλιστα υπάρχει μια ζωγραφιά του Ρέριχ που σχετίζεται με το Τσινταμάνι. Φέρει τον τίτλο «Θησαυρός του Κόσμου – Τσινταμάνι» και απεικονίζει ένα άλογο που μεταφέρει στην πλάτη, μέσα από ένα ορεινό πέρασμα, αυτή την ιερή πέτρα η οποία φωτίζει τα πάντα με μια γαλάζια λάμψη. Επίσης, σε μια ζωγραφιά του γιου του Σβετοσλάβ απεικονίζεται ο ίδιος ο Νίκολας Ρέριχ να κρατάει ένα κουτί στο οποίο περιέχεται το Τσινταμάνι.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν ορισμένα ενδεικτικά αποσπάσματα της εσωτερικής διδασκαλίας που λέγεται πως δόθηκε στον Νίκολας Ρέριχ και στη γυναίκα του Έλενα Ιβάνοβνα Ρέριχ από τον Διδάσκαλο Μορύα. με τον οποίο λέγεται πως συναντήθηκαν κάπου στα Ιμαλάια. Τα αποσπάσματα αυτά παρατίθενται στη συνέχεια:

Απόσπασμα 1: «Η Ουρουσβάτι γνωρίζει για τα τεραφείμ. Μερικοί ίσως διερωτώνται αν η ιδέα του τεραφείμ δεν αντιφάσκει προς την ιδέα της δύναμης της σκέψης. Αν η σκέψη είναι η πιο ισχυρή εκδήλωση, τότε γιατί θα χρειαζόταν ένα αντικείμενο να χρησιμεύει σαν εστιακό σημείο για τη συγκέντρωση της; Είναι αλήθεια ότι δεν χρειάζονται τεραφείμ για ένα ισχυρό νοερό μήνυμα, αλλά μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να εξοικονομηθεί νοητική δύναμη. Κάθε μορφή ενέργειας πρέπει να χρησιμοποιείται με νοημοσύνη. Το αντικείμενο που χρησιμεύει για να συσσωρεύει ενέργεια, χρησιμεύει επίσης για να την πολλαπλασιάζει. Τέτοια αντικείμενα συντηρούν τα ιζήματα της ενέργειας, η οποία μπορεί βαθμιαία να ενταθεί. Από αρχαίες εποχές τα τεραφείμ έχουν θεωρηθεί ιερά, αλλά σήμερα αυτή η έννοια έχει γίνει επιστημονική.

Εμείς έχουμε ορισμένα τεραφείμ που διευκολύνουν την αποστολή βοήθειας στους αγαπητούς Μας. Είναι σπουδαίο να καταλάβετε ότι τέτοια συσσωρευμένη ενέργεια μπορεί να γίνει μια θεραπευτική δύναμη βοηθώντας τη μεταφορά ορισμένων κραδασμών. Όλα τα ευεργετικά μέτρα θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη.
Η Πέτρα απ’ τους μακρινούς κόσμους είναι ένα σημαντικό τεράφ της Αδελφότητας. Πολλά έχουν γραφεί γι’ αυτή την Πέτρα. Ένα μέρος της επιτελεί το καθήκον αγγελιοφόρου σ’ όλο τον κόσμο, μεταφερόμενο από τα χέρια των εκλεκτών. Οι άνθρωποι αποκαλούν την Πέτρα «Άγιον Ποτήριον», αλλά έχει αποκληθεί και με πολλά άλλα ονόματα. Οι θρύλοι όλων των εποχών αποκαλύπτουν κάτι από την αλήθεια αναφορικά με την Πέτρα, αλλά η πιο σημαντική άποψη δεν αναφέρεται – η Πέτρα είναι διαποτισμένη με μια ουσία που βοηθάει να διατηρούνται οι κραδασμικές επικοινωνίες με τους μακρινούς κόσμους. Όμοια ένα μικρό μόριο της Πέτρας χρησιμεύει ως σύνδεσμος με την Αδελφότητα. Έτσι πάλι υπάρχει μια επιστημονική βάση για ένα θρύλο που έχει γίνει μέρος της ανθρώπινης ιστορίας. Εμείς δίνουμε επίτηδες έμφαση στην επιστημονική όψη του θρύλου, επειδή οι αμαθείς είναι πάντα έτοιμοι ν’ αποδώσουν καθετί στο σκοτάδι της δεισιδαιμονίας. Η Ουρουσβάτι γνωρίζει αυτή την Πέτρα του Κατοικητηρίου μας. Τη διατηρούμε σ’ ένα ιδιαίτερο μέρος, ώστε να μπορούν οι κραδασμοί να συγκρατούν την πρωταρχική τους δύναμη.
Οφείλουμε να υποδείξουμε ότι η κραδασμική ενέργεια των μετεωριτών δεν έχει μελετηθεί. Μερικοί περιέχουν μόρια αξιοσημείωτων μετάλλων, τα οποία, αν και μικρά, μπορούν εντούτοις ν’ ανιχνευθούν. Ο νους του ερευνητή πρέπει να μην περιορίζεται από παλιές μεθόδους.
Μερικοί άνθρωποι ίσως ενδιαφερθούν να γνωρίσουν περισσότερα για το μέρος όπου βρίσκεται η Πέτρα. Το μέρος όπου ανακαλύφθηκε αρχικά έγινε το θεμέλιο της Σαμπάλα και ενίσχυσε τη χημική σημασία του Κατοικητηρίου. Πολλές ιστορίες θα μπορούσαμε να πούμε γι’ αυτόν τον αγγελιοφόρο από απ’ τους μακρινούς κόσμους. Γνωρίζετε ήδη για ορισμένους φύλακες που έχουν μόρια αυτής της Πέτρας και μπορείτε να επιβεβαιώσετε πώς η Πέτρα αποκαλύπτει τον εαυτό της. Θα εκπλαγείτε να μάθετε πόσο πολλές, διαφορετικές χώρες και ήρωες σχετίζονται μ’ αυτήν και πόσο πολλές, μεγάλες πράξεις ήταν εμπνευσμένες από τους θρύλους που αναφέρονται σ’ αυτήν.
Οι σφοδροί αντίπαλοι της Αδελφότητας έχουν ακούσει κι αυτοί για την Πέτρα, και το έπος της τους είναι εξαιρετικά δυσάρεστο. Δεν καταλαβαίνουν τη δυσάρεστη ουσία αυτού του φαινομένου κι έτσι είναι γεμάτοι μίσος και φόβο γι’ αυτήν.
Είθε οι αξιόπιστοι φίλοι να φρουρούν την ιστορία της Πέτρας.»

Απόσπασμα 2: «Έχετε ακούσει για πολλούς σεισμούς και για αναρίθμητους μετεωρίτες που πέφτουν πάνω στη Γη, αλλά οι σεισμοί καταγράφονται μάλλον σχετικά. Σε μερικές ζώνες καταγράφονται με έσχατη ακρίβεια, αλλά οι ωκεανικές δονήσεις παραμένουν καταγραμμένες μόνο κατά προσέγγιση, παρ’ όλο ότι μπορεί να αποδειχθεί ότι είναι ιδιαίτερα επικίνδυνες. Παρόμοια προσέγγιση υπάρχει σχετικά με την πτώση των μετεωριτών. Είναι αληθές ότι πολλοί μετεωρίτες πέφτουν στο νερό, αλά η πτώση εξαρτάται από το μαγνητισμό. Έτσι, ο σίδηρος και άλλα μέταλλα προσελκύουν τους μετεωρίτες, ιδιαίτερα όταν τα κοιτάσματα βρίσκονται στη φυσική τους κατάσταση και δεν είναι κενά κοσμικού μαγνητισμού. Οι συνθήκες των κοσμικών μαγνητίσεων εκφράζονται με επιτυχία στους αποκαλούμενους ραβδοσκόπους μετάλλων και υδάτων. Η ύπαρξη τέτοιων ανθρώπων είναι γνωστή από τους αρχαίους χρόνους. Ευτυχώς η σύγχρονη επιστήμη δεν αρνείται αυτά τα γεγονότα. Έτσι, η επιστήμη έχει ήδη προσδιορίσει μία από τις ιδιότητες της πύρινης ενέργειας. Αλλά είναι πάρα πολύ αξιοσημείωτο ότι αυτοί οι άνθρωποι νιώθουν ακριβώς τα υπόγεια ύδατα και μέταλλα. Ένας τέτοιος ραβδοσκόπος δεν θα αντιδράσει σ’ ένα ντεπόζιτο νερού ή σ’ ένα σπίτι κατασκευασμένο από ατσάλι. Αυτός ο μαγνητισμός κατευθύνεται κατά μήκος του πύρινου αγωγού και ανταποκρίνεται πρωταρχικά στη φυσική κατάσταση μιας ουσίας. Αυτή είναι επίσης η καρδιά όλων των πύρινων επικοινωνιών.»
Απόσπασμα 3: «Δεν είναι τυχαίο που μερικά κομμάτια από τ’ αστέρια φτάνουν τις γειτονικές σφαίρες. Είναι σαν μέσα επικοινωνίας. Αυτά τα σημάδια παραμελούνται από τη σύγχρονη επιστήμη. Η σπουδαιότητά τους δεν βρίσκεται στο ότι ένας αερόλιθος μπορεί να περιέχει πολλά καράτια διαμαντιών αλλά στη σημασία του σαν ψυχομαγνήτη. Με αυτά τα μέσα οι άνθρωποι μπορούν να μεγαλώσουν τη σφαίρα της επικοινωνίας. Στον μελλοντικό συντονισμό της ύλης, αυτή η ιδιότητα του ψυχομαγνητισμού είναι σημαντική, γιατί τελικά η ύλη πρέπει να συγχωνευτεί με το πνεύμα, πρέπει να γίνει εύτηκτη σαν το γυαλί. Στις αρχές του νέου βήματος της εξέλιξης, ένας νέος τρόπος θεραπείας μπορεί να εφαρμοστεί με τις ακτίνες των άστρων. Το να φτάσουμε πέρα από τους περιορισμούς του πλανήτη είναι ο άμεσος σκοπός. Ο άνθρωπος δεν είναι ένας θεατής των κόσμων αλλά ένας συνειδητός συνεργάτης, κι ο δρόμος δεν περνάει μέσα από βούρκους αλλά μέσα από την ακτινοβολία των σφαιρών.»
Απόσπασμα 4: «Είναι δυνατόν να παρατηρηθούν ενεργειακά ιζήματα σε χιόνια βουνών και στη δροσιά. Κατά τους αρχαίους χρόνους οι άνθρωποι κατανοούσαν τις ιαματικές ιδιότητες της δροσιάς. Αναφερόντουσαν σε μύθους πως για να γίνει κάποιος προφητικός έπρεπε να βασίσει σε δροσιά για εβδομήντα ημέρες. Και πρόσφατα, έχουν ανοίξει νοσοκομεία όπου το βάδισμα στη δροσιά με γυμνά πόδια συνιστάται σαν θεραπευτικό μέσο. Το νερό μόνο του είναι άχρηστο διότι απαιτείται η ιδιαίτερη ποιότητα της δροσιάς.
Το χιόνι, γεμάτο μετεωρική σκόνη, έχει τις ίδιες θεραπευτικές ιδιότητες.»