Σε γενικές γραμμές, οι ψηλότεροι, και οι χώρες με τους ψηλότερους κατοίκους, είναι πιο πλούσιοι. Οι πιο ψηλοί τείνουν να είναι πιο πετυχημένοι οικονομικά και με τη σειρά τους γεννάνε ψηλότερα παιδιά, σύμφωνα με νέα έρευνα.
Τα ανώτερα κοινωνικο-οικονομικά στρώματα -και οι χώρες με υψηλότερα εισοδήματα- φαίνεται πως κοιτάζουν κυριολεκτικά αφ’ υψηλού τα κατώτερα εισοδηματικά στρώματα και τις φτωχότερες χώρες, αφού, σύμφωνα με μια νέα έρευνα, ο προσωπικός και ο εθνικός πλούτος φαίνεται να συσχετίζονται με το ύψος των ανθρώπων.
Η νέα έρευνα πρόκειται να δημοσιευτεί τον Απρίλιο με μορφή βιβλίου, με τίτλο «Το μεταβαλλόμενο σώμα» (The changing body) από τις εκδόσεις του πανεπιστημίου Κέμπριτζ, σύμφωνα με τη βρετανική «Ιντιπέντεντ». Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι ο τρόπος που ζουν οι άνθρωποι (ιδίως το πόσο καλά τρώνε) επιδρά άμεσα στο ύψος τους και γενικότερα στην ποιότητα της ζωής τους και στην ευημερία τους. Η νέα μελέτη αξιοποιεί 30 χρόνια έρευνας από οικονομολόγους, βιολόγους, ιστορικούς και δημογράφους, επιβεβαιώνοντας ότι οι ψηλοί είναι και πιο ισχυροί οικονομικά, καθώς υπάρχει άμεση σχέση ανάμεσα στο ύψος και στα κέρδη.
Οι επιστήμονες, σύμφωνα με τον κορυφαίο οικονομικό ιστορικό σερ Ρόντερικ Φλουντ, συμπεραίνουν ότι κατά τα τελευταία 300 χρόνια λαμβάνει χώρα μια παράλληλη αύξηση τόσο στο ύψος όσο και στον πλούτο (ατομικό και εθνικό), πολύ μεγαλύτερη από ό,τι είχε συμβεί τα προηγούμενα 3.000 χρόνια. Το μυστικό φαίνεται να κρύβεται στη διατροφή. Το 1780 το μέσο ύψος ενός 14χρονου παιδιού της εργατικής τάξης ήταν 1,30 μέτρα, ενώ ενός συνομηλίκου του της ανώτερης τάξης ήταν 1,55 μέτρα (25 εκατοστά περισσότερα).
Καθώς, μέχρι σήμερα, βελτιώνονται το επίπεδο διατροφής, υπηρεσιών υγείας και εκπαίδευσης για το σύνολο του πληθυσμού, τα παιδιά των ανώτερων στρωμάτων συνεχίζουν να ψηλώνουν, όμως με βραδύτερο ρυθμό σε σχέση με τα παιδιά των κατώτερων κοινωνικο-οικονομικών στρωμάτων, με συνέπεια πλέον η «ψαλίδα» ύψους μεταξύ των ενηλίκων πλουσίων και φτωχών να έχει περιοριστεί σε λιγότερο από έξι εκατοστά.
«Το μέσο ύψος των κατοίκων των χωρών της Ευρώπης ή των περιοχών στο εσωτερικό μιας χώρας δείχνει πόσο καλά τα πάνε. Αν οι χώρες ταξινομηθούν με βάση το (μέσο) ύψος του πληθυσμού τους, προκύπτει ότι αυτή η ταξινόμηση προσεγγίζει πολύ την αντίστοιχη με βάση το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ)».
«Πληρώνεστε περισσότερο επειδή είστε ψηλότερος ή είστε ψηλότερος επειδή προέρχεστε από μια πλουσιότερη οικογένεια;», θέτει το ερώτημα ο νομπελίστας οικονομολόγος Ρόμπερτ Φόγκελ, ένας από τους συγγραφείς του βιβλίου.
Όπως αναφέρει, «υπάρχουν ορισμένα στοιχεία ότι οι εργοδότες και οι ψηφοφόροι προτιμούν τους ψηλότερους ανθρώπους σε σχέση με τους πιο κοντούς».
Τα ανώτερα κοινωνικο-οικονομικά στρώματα -και οι χώρες με υψηλότερα εισοδήματα- φαίνεται πως κοιτάζουν κυριολεκτικά αφ’ υψηλού τα κατώτερα εισοδηματικά στρώματα και τις φτωχότερες χώρες, αφού, σύμφωνα με μια νέα έρευνα, ο προσωπικός και ο εθνικός πλούτος φαίνεται να συσχετίζονται με το ύψος των ανθρώπων.
Η νέα έρευνα πρόκειται να δημοσιευτεί τον Απρίλιο με μορφή βιβλίου, με τίτλο «Το μεταβαλλόμενο σώμα» (The changing body) από τις εκδόσεις του πανεπιστημίου Κέμπριτζ, σύμφωνα με τη βρετανική «Ιντιπέντεντ». Το βασικό συμπέρασμα είναι ότι ο τρόπος που ζουν οι άνθρωποι (ιδίως το πόσο καλά τρώνε) επιδρά άμεσα στο ύψος τους και γενικότερα στην ποιότητα της ζωής τους και στην ευημερία τους. Η νέα μελέτη αξιοποιεί 30 χρόνια έρευνας από οικονομολόγους, βιολόγους, ιστορικούς και δημογράφους, επιβεβαιώνοντας ότι οι ψηλοί είναι και πιο ισχυροί οικονομικά, καθώς υπάρχει άμεση σχέση ανάμεσα στο ύψος και στα κέρδη.
Οι επιστήμονες, σύμφωνα με τον κορυφαίο οικονομικό ιστορικό σερ Ρόντερικ Φλουντ, συμπεραίνουν ότι κατά τα τελευταία 300 χρόνια λαμβάνει χώρα μια παράλληλη αύξηση τόσο στο ύψος όσο και στον πλούτο (ατομικό και εθνικό), πολύ μεγαλύτερη από ό,τι είχε συμβεί τα προηγούμενα 3.000 χρόνια. Το μυστικό φαίνεται να κρύβεται στη διατροφή. Το 1780 το μέσο ύψος ενός 14χρονου παιδιού της εργατικής τάξης ήταν 1,30 μέτρα, ενώ ενός συνομηλίκου του της ανώτερης τάξης ήταν 1,55 μέτρα (25 εκατοστά περισσότερα).
Καθώς, μέχρι σήμερα, βελτιώνονται το επίπεδο διατροφής, υπηρεσιών υγείας και εκπαίδευσης για το σύνολο του πληθυσμού, τα παιδιά των ανώτερων στρωμάτων συνεχίζουν να ψηλώνουν, όμως με βραδύτερο ρυθμό σε σχέση με τα παιδιά των κατώτερων κοινωνικο-οικονομικών στρωμάτων, με συνέπεια πλέον η «ψαλίδα» ύψους μεταξύ των ενηλίκων πλουσίων και φτωχών να έχει περιοριστεί σε λιγότερο από έξι εκατοστά.
«Το μέσο ύψος των κατοίκων των χωρών της Ευρώπης ή των περιοχών στο εσωτερικό μιας χώρας δείχνει πόσο καλά τα πάνε. Αν οι χώρες ταξινομηθούν με βάση το (μέσο) ύψος του πληθυσμού τους, προκύπτει ότι αυτή η ταξινόμηση προσεγγίζει πολύ την αντίστοιχη με βάση το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ)».
«Πληρώνεστε περισσότερο επειδή είστε ψηλότερος ή είστε ψηλότερος επειδή προέρχεστε από μια πλουσιότερη οικογένεια;», θέτει το ερώτημα ο νομπελίστας οικονομολόγος Ρόμπερτ Φόγκελ, ένας από τους συγγραφείς του βιβλίου.
Όπως αναφέρει, «υπάρχουν ορισμένα στοιχεία ότι οι εργοδότες και οι ψηφοφόροι προτιμούν τους ψηλότερους ανθρώπους σε σχέση με τους πιο κοντούς».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου